رابطه حیا با دینداری
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: «حیا، تمام دین است.» (میزان الحکمه، ج 2، ص 565)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: کسی که از مردم حیا نداشته باشد از خداوند نیز حیا نخواهد داشت. (میزان الحکمه، ج 2، ص 566)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: «حیا، تمام دین است.» (میزان الحکمه، ج 2، ص 565)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: کسی که از مردم حیا نداشته باشد از خداوند نیز حیا نخواهد داشت. (میزان الحکمه، ج 2، ص 566)
⬅️ بخش اول
? اصلاح باطن و تهذیب نفس ?
این ماه مبارک با آن همه برکاتی که دارد، ما نمیتوانیم
از عهده شکر یکیاش برآییم ولی باید کوشش کنیم
که در این ماه مبارک رمضان که بر ما گذشت،
اگر حالی پیدا شد، این حال را تا ماه رمضان دیگر نگه داریم
و اگر حالی پیدا نشد متأسف باشیم و کوشش کنیم که پیدا کنیم.
این هیاهوها همه رفتنی است، تمام شدنی است،
آنچه که هست آنی است که پیش خود ماست،
آن باقی است و با ماست و ما باید کوشش کنیم که باطن خودمان را اصلاح کنیم.
?(صحیفه امام، ج 20، ص53، خرداد ماه 65)
1️⃣ عبادت
2️⃣ ترس از خدا
3️⃣ همنشینی با قرآن
4️⃣ مهربانی
5️⃣ گذشت
6️⃣ فروتنی
7️⃣ میهمان نوازی
8️⃣ بردباری
9️⃣ بخشندگی و برآوردن نیازهای دیگران
? شجاعت
اصلاح باطن و تهذیب نفس
و از همه بالاتر این است که انسان خودش را اصلاح کند در ماه رمضان،
ما محتاج به اصلاح هستیم، محتاج به تهذیب نفس هستیم،
تا آن دم آخر ما محتاجیم. پیغمبرها هم محتاجند.
انبیای بزرگ هم محتاجند، منتها آنها احتیاج خودشان را فهمیدهاند
و دنبالش عمل کردهاند و ما از باب اینکه حجاب داریم نتوانستیم
بفهمیم و به تکالیف خودمان عمل نکردیم.
امیدوارم که انشاءالله این ماه مبارک رمضان به همه شما مبارک باشد.
و مبارک بودن به این است که بنابراین بگذارید که به تکالیف خدا عمل کنید.
(صحیفه امام، ج 18، ص480، خرداد ماه 65)
اگر به جای گفتن:
دیوار موش دارد و موش گوش دارد، بگوییم:
“فرشته ها در حال نوشتن هستند…”
نسلی از ما متولد خواهد شد که به جای مراقبت مردم، “مراقبت خدا” را در نظر دارد!
از نگاه امیر المومنین (علیه السلام) یکی از صفات کسی که بخواهد به عنوان زمامدار مردم انتخاب شود این است که مردم گرا باشد.
بر خلاف افرادی که معمولا به قدرت می رسند رضایت خواص را بر عموم مردم ترجیح می دهند که در نهایت نارضایتی عموم مردم را در پی دارد.
حضرت به مالک اشتر که او را به عنوان فرماندار منصوب کرده بود می فرماید:
«همانا خشم عمومى مردم، خشنودى خواص (نزديكان) را از بين مى برد، امّا خشم خواص را خشنودى همگان بى أثر مى كند. خواصّ جامعه، همواره بار سنگينى را بر حكومت تحميل مى كنند؛
زيرا در روزگار سختى ياريشان كمتر، و در اجراى عدالت از همه ناراضى تر، و در خواسته هايشان پافشارتر، و در عطا و بخشش ها كم سپاس تر، و به هنگام منع خواسته ها دير عذر پذيرتر، و در برابر مشكلات كم استقامت تر مى باشند.
در صورتى كه ستون هاى استوار دين، و اجتماعات پرشور مسلمين، و نيروهاى ذخيره دفاعى، عموم مردم مى باشند، پس به آنها گرايش داشته و اشتياق تو با آنان باشد.»
نهج البلاغه، سید رضی، نامه 53