سوره آل عمران، آیه 105

و َ لَا تَکـونُواْ کالَّذِینَ تَفَرَّقُواْ وَ اخْتَلَفُواْ مِن بَعْدِ مَا جَآءَهُمُ الْبَینتُ وَ أُوْلئِک لَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ 

و مانند کسانی نباشید که پس از آن که دلایل روشن به آنان رسید، پراکنده شدند و اختلاف کردند؛ و آنان برای شان عذابی بزرگ است؛

*** اجتناب از تفرقه و اختلاف 

آموزه ها و پیام ها 

1.تفرقه افکنی آگاهانه فرجامی عذاب آلود دارد.
2.اختلافات خود را براساس دلایل روشن حل کنید و وحدت مسلمانان را پاس بدارید.
3.با مطالعه در سرنوشت تفرقه افکنان ملت های پیشین درس عبرت بیاموزید و کار آنان را تکرار نکنید.

شهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ القُرْآنُ هُدی لِلْنَّاسِ وَ بَینتٍ مِنَ الهُدَی وَ الفُرْقَانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنکمُ الشَّهْرَ فَلْیصُمْهُ وَ مَنْ کانَ مَرِیضاً أَوْ عَلَی سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَیامٍ أُخَرَ یرِیدُ اللَّهُ بِکمُ الیسْرَ وَ لا یرِیدُ بِکمُ العُسْرَ وَ لِتُکمِلُوا العِدَّةَ وَ لِتُکبِّرُوا اللَّهَ عَلَی مَا هَدَیکمْ وَ لَعَلَّکمْ تَشْکرُونَ

ماهِ رمضان (ماهی است) که قرآن در آن فرو فرستاده شد، در حالی که [آن قرآن ] راهنمای مردم و نشانه هایی از هدایت و جدا کننده [حق از باطل ] است. و هر کس از شما که (این) ماه را (در وطن خود) حاضر باشد پس باید آن (ماه) روزه بدارد. و کسی که بیمار یا در سفر است، پس تعدادی از روزهای دیگر (روزه بدارد). خدا، آسانی شما را می خواهد، و دشواری شما را نمی خواهد. و (این احکام را قرار دادیم) تا تعداد [این روزها] را تکمیل کنید؛ و تا خدا را به پاس اینکه شما را راه نمایی کرده بزرگ شمارید؛ و باشد که شما سپاسگزاری کنید.

نکته ها و اشاره ها

1. رمضان ماه قرآن و ماه بهره برداری از محتوای عالی آن است، یعنی رمضان و روزه با فهم و تدبّر در قرآن و استفاده از آن در ارتباط است؛ به عبارت دیگر، رمضان فرصتی طلایی برای خودسازی است که زمینه های هدایت، معرفت و راه یابی به حقایق قرآنی را فراهم می کند و کسانی می توانند ظرفیت بهتری برای دریافت قرآن پیدا کنند که با برنامه ی خاص این ماه، هم سنخی لازم را در خود ایجاد کنند.

2.در این آیه به چند ویژگی و صفت قرآن اشاره شده است که عبارت انداز:

الف) مایه ی هدایت مردم است و آنها را از تاریکی ها به سوی نور راه نمایی می کند.

ب) دلایل و نشانه های روشنی دارد.

ج) جدا کننده ی حق و باطل است.

 آموزه ها و پیام ها 

1.قرآن آن قدر با عظمت است که نزول آن در ماه رمضان به آن ماه شرافت بخشیده است.

2.به هدایتگری و دلایل روشنگر و جداسازی حق و باطل در قرآن توجه کنید.

3.روزه ی ماه رمضان بر همه غیر از بیماران و مسافران واجب است.

4.مبنای قوانین الهی آسان گیری است، نه سخت گیری.

☀️سوره بقره، آیه 185☀

ای همسر بافضیلت امیرالمؤمنین علیه السلام ، دختر دلاوران عرب، ام البنین!

خدا تو را رحمت کند! نیک همسری برای علی علیه السلام بودی؛ هم او که به برادرش عقیل فرمود: زنی را به همسریم اختیار کن که فرزندانی شجاع برایم به دنیا آورد و «عقیل»، نام تو را بر زبان آورد که شجاع تر از پدران تو، در عرب نبوده است.

و تو، چهار پسر رشید برای علی علیه السلام آوردی تا دوست داران فرزندان زهرا علیهاالسلام باشند و فدائیان حسین علیه السلام در روز عاشورا.

اگر تو نبودی، چگونه در کربلا، «عباس» دلاور، علمدار دلیر حسین می شد که یزید، لعنت خدا بر او باد ـ از شجاعت او در نگهداری عَلَم در شگفت مانده بود؛ آن جا که دید بر پیکر علم سپاه حسین، تیر بسیار نشسته، مگر جای دست های علمدار. حیرت زده پرسید: این عَلَم در دست چه کسی بوده است، که با این همه تیر، علم را رها نکرده است؟

ای بانوی شرافت و ادب! کرامت تو را می شود در زلال آیینه اباالفضلت دید؛ آن جا که امان نامه شیطان را به سینه خاک کوبید و گفت: حیرتا! زاده ام البنین امان داشته باشد، اما میوه نازنین رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم زاده زهرای مطهّر، امان نداشته باشد؟

بانوی بافضیلت بودی که ابوالفضل را چنان تربیت کردی، تا پشت و پناه حسین و لشگرش باشد و از کشته های دشمن، پشته بسازد.

مرحبا به مادریت، ای مادر ادب! که به نوباوگان خویش فرمودی: از سر ادب. به گل های زهرا علیهاالسلام ، «آقا و مولا» خطاب کنند، نه «برادر». خدا تو را رحمت کند.

هنوز صدای مرثیه هایت در بقیع، در گوش زمان جاری است:

دیگر به من «مادرِ پسران» نگویید؛ چون مرا به یاد شیران قوی پنجه ام می اندازید. من پسرانی داشتم که مرا به نام آنها، «ام البنین» می خواندند.

اما اکنون دیگر برای من پسری نمانده است؛ چهار فرزندم، همچون عقابان تیز پنجه بودند که با مرگ سرخ، زندگی را وداع گفتند.

ای مادر وفا، که روح شریف چهار پسر وفادارت ـ «عباس و جعفر و عثمان و عبداللّه » تجلی گاهِ وفای تو به علی علیه السلام و اولاد علی علیه السلام گردید.

که وفای آنان، درخششی از وفای تو بود!

آیا از شجاعت پدرانت که در رگ های تو جاری بود و از شرافت و فضیلتی که در تو می جوشید، غیر از این انتظار می رفت که فرزندت، قمر بنی هاشم، عبّاس رشید باشد که بر فوج اهریمنان تاخت.

چه نیک می شناختی فرزندانت را که در رثای آنان سرودی:

به من خبر دادند که عباس، با دست های بریده، با صورت به زمین افتاده اما پسرم! می دانم که اگر عمود آهنین بر سرت نمی کوفتند و شمشیر در دست می داشتی، هیچ کس یارای نزدیک شدن به تو را نداشت.

  خدا تو را رحمت کند، ای شجاع زاده شجاع پرور، مادر پسران، ام البنین!  

سالروز وفات حضرت ام البنین تسلیت باد.

 والدینی که تحمل پذیرش اشتباهات کودکان خود را ندارند و در برابر هر اشتباهی، کودکشان را سرزنش و تنبیه می‌کنند…. منتظر دو واکنش باشند:

اگر کودک ، شما را به مرحله ای می رساند تا تنبیه شود ، اشکال تربیتی از سمت شماست . کودک از خودش متنفر شده و می خواهد با شما بجنگد تا تنبیه شود و باورش مبنی بر دوست داشتنی نبودن را اثبات کند .

ترس از اشتباه کردن و تنبیه شدن در کودک تقویت شده و کم‌ کم به این نتیجه میرسد که ساکت و منفعل بودن بهتر از انجام کارهایی است که ممکن است او را در معرض انتقاد،‌ سرزنش و تمسخر قرار دهد.در نتيجه كودك خجالتي و كمرو مي شود.

قهر بهترین راه حل
امام موسی بن جعفر علیه السلام به یکی از یاران خود که از دست فرزندش به ستوه آمده بود و شکایت می کرد فرمود: «لا تضربه واهجره و لا تطل؛او را نزن، بلکه با او قهر کن، اما خیلی طول نکشد».عده الداعی، ص 79

اَللّهُمَّ اَبْقِنى خَیْرَ الْبَقاَّءِ وَ اَفْنِنى خَیْرَ الْفَناَّءِ عَلى مُوالاةِ اَوْلِیاَّئِکَ وَمُعاداةِ اَعْداَّئِکَ وَ الرَّغْبَةِ اِلَیْکَ وَ الرَّهْبَةِ مِنْکَ وَالْخُشُوعِ وَالْوَفاءِ وَالتَّسْلیمِ لَکَ وَالتَّصْدیقِ بِکِتابِکَ وَاتِّباعِ سُنَّةِ رَسُولِکَ

خدايا مرا با بهترين حال باقى بدار و در بهترين حال بميران كه آن حال دوستى با اولياء توست و دشمنى با اعدايت و شوق لقايت و ترس از قهر و جلالت و حال خشوع به درگاهت و وفاى به عهدت و به تسليم و رضايت و با تصديق به كتابت و پيروى از سنت پيغمبرت
دعای امام صادق علیه السلام در شب اول ماه رمضان