رابطه حیا با دینداری
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: «حیا، تمام دین است.» (میزان الحکمه، ج 2، ص 565)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: کسی که از مردم حیا نداشته باشد از خداوند نیز حیا نخواهد داشت. (میزان الحکمه، ج 2، ص 566)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: «حیا، تمام دین است.» (میزان الحکمه، ج 2، ص 565)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: کسی که از مردم حیا نداشته باشد از خداوند نیز حیا نخواهد داشت. (میزان الحکمه، ج 2، ص 566)
اول حسن خودش را معرفی کرد. بعد مسائل کلی مطرح شد و ایشان در همه حرف ها،تأکیدش روی مسائل اخلاقی بود.
یادم نمی رود؛قبل از این که وارد این جلسه شوم،وضو گرفتم و دو رکعت نماز خواندم و گفتم: (( خدایا خودت از نیت من با خبری؛هر طور صلاح می دانی این کار را به سرانجام برسان.))
بعدها در دست نوشته های او هم خواندم که نوشته بود: برای جلسه خواستگاری با وضو وارد شدم و همه کارها را به خدا واگذار کردم.
زندگینامه شهید حسن باقری(غلامرضا افشردی)
امام خامنه ای:
کارفرهنگی، برف انبار نمی شود و این طور نیست که هرکس هر کاری از دستش برآمد، بکند. این گونه کار فرهنگی به درد نمی خورد. انبوه کار فرهنگی، مهم نیست؛ انتظام کار فرهنگی، چیده شدن و گزیده شدن و هرکاری در جای خود قرار داشتن؛ این مهم است که باید هوشمندانه باشد.
۱۳۷۰/۱۱/۳۰
بیانات درجمع طلاب فیضیه
____________________
امام خامنه ای:
کارفرهنگی، برف انبار نمی شود و این طور نیست که هرکس هر کاری از دستش برآمد، بکند. این گونه کار فرهنگی به درد نمی خورد. انبوه کار فرهنگی، مهم نیست؛ انتظام کار فرهنگی، چیده شدن و گزیده شدن و هرکاری در جای خود قرار داشتن؛ این مهم است که باید هوشمندانه باشد.
۱۳۷۰/۱۱/۳۰
بیانات درجمع طلاب فیضیه
____________________
حجتالاسلام والمسلمین پناهیان؛
ارتباط با خدا نقائص روح انسان را برطرف میکند، چون خدا بینقص است و هیچ نقصی را در دوستان و مقربان خود باقی نمیگذارد. ارتباط با خدا، قدرت انسان را افزایش میدهد چون خدا قوی است و ضعف را در دوستان خود برطرف میکند. ارتباط با خدا موجب می شود خدا همۀ خوبیهای خود را به مقرّبین خود عنایت کند.
حجتالاسلام والمسلمین پناهیان؛
گاهی از اوقات، اطرافیان ما از روی ناآگاهی یا ضعفهای طبیعی، ما را اذیت میکنند تا امتحانات الهی شکل بگیرند و ما رشد کنیم. نباید آنها را علت اصلی مشکلات خود قلمداد کنیم و کینۀ آنها را به دل بگیریم. به اصلاح اطرافیان تا حدی که میتوانیم بپردازیم، ولی آنها را بطور جدّی مقصر ندانیم.