رابطه حیا با دینداری
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: «حیا، تمام دین است.» (میزان الحکمه، ج 2، ص 565)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: کسی که از مردم حیا نداشته باشد از خداوند نیز حیا نخواهد داشت. (میزان الحکمه، ج 2، ص 566)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: «حیا، تمام دین است.» (میزان الحکمه، ج 2، ص 565)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: کسی که از مردم حیا نداشته باشد از خداوند نیز حیا نخواهد داشت. (میزان الحکمه، ج 2، ص 566)
حضرت امام خمینی(ره):
ما مكلفيم در امور سياسي دخالت كنيم؛ در اين ايام، كه اعلان ميكنند مسئله[انتخابات] را، آن اشخاصي كه در حوزهها هستند، بايد دست از كارها بردارند و راه بيفتند توي شهرها و دهات و روستاها و كمك كنند. و اگر نكنند، فردا مسئولاند پيش خدا و اگر مسامحه كنند، فردا مسئولاند پيش خدا. مردم را دعوت كنند به دخالت در امور، به انتخاب صحيح، شماها مبلغ اسلام هستيد.
صحيفه امام، ج۱۵، ص۱۶
____________________
شهيد باقر طباطبائى:
نيتها را خالص کنيد و يقين بدانيد هر اندازه که نيتها را پاک کرده و آنچه در توان داريم بکار گيريم به همان اندازه نصرت الهي نصيبمان خواهد گشت.
_______________
آیت الله بهجت(ره):
فقرا در کمبودها و فقر و ناداری، باید صبر و شکیبایی داشته باشند؛ و بدانند که آنها هم از نعمت های دیگری برخوردارند که اغنیا برخوردار نیستند. و ثروتمندان، بلاها و ابتلائات و گرفتاریهایی دارند که مستضعفان و محرومان ندارند!
_______________
ازدواج ظاهربین
اگرچه انسان در نگاه اول ممکن است مجذوب زیباییهای طرف مقابل شود و توصیه ما مخصوصا به افرادی که ظاهر خیلی برایشان اهمیت دارد به هیچ عنوان، این نیست که نسبت به ظواهر بیاهمیت باشند، اما از آنجایی که ظاهر در گذر زمان عادی میشود و همیشه پایدار نمیماند، نمیتواند تنها معیار برای ازدواج باشد. بنابراین توصیه میشود ملاک انتخاب همسر زیبایی ظاهری کنار سایر خصوصیات فردی و شخصیتی افراد باشد نه تنها دلیل انتخابشان.
ویژگی عفت و حیا عاملی بسیار مؤثر در حفظ و ارتقای موقعیت و شخصیت زن و نیز گرایش مرد به سوی زن است و اما ناگفته نماند که حیای زن نسبت به مردان بیگانه ارزشمند است؛ یعنی به همان نسبت که عفّت و حیای اجتماعی زن، موجب ارتقای سطح سازگاری همسران میشود، وجود حیا در ارتباط متقابل میان زن و شوهر نیز زمینه ناسازگاری آنان میشود. حیایی که منشأ پیدایش سازگاری است، نوعی خاص است که از آن به «حیای عاقلانه» تعبیر میشود. حیایی برخاسته از دانایی، نه حیایی که پیامد نادانی است.