رابطه حیا با دینداری
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: «حیا، تمام دین است.» (میزان الحکمه، ج 2، ص 565)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: کسی که از مردم حیا نداشته باشد از خداوند نیز حیا نخواهد داشت. (میزان الحکمه، ج 2، ص 566)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: «حیا، تمام دین است.» (میزان الحکمه، ج 2، ص 565)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: کسی که از مردم حیا نداشته باشد از خداوند نیز حیا نخواهد داشت. (میزان الحکمه، ج 2، ص 566)
پيامبر صلي الله عليه و آله :
صِفَةُ الْعاقِلِ اَنْ يَحْلُمَ عَمَّنْ جَهِلَ عَلَيْهِ وَ يَتَجاوَزَ عَمَّنْ ظَلَمَهُ وَ يَتَواضَعَلِمَنْ هُوَ دونَهُ وَ يُسابِقَ مَنْ فَوْقَهُ فى طَلَبِ البِرِّ وَ اِذا اَرادَ اَنْ يَتَكَلَّمَ تَدَبَّرَ فَاِنْ كانَ خَيْراتَكَلَّمَ فَغَنِمَ وَ اِنْ كانَ شَرًّا سَكَتَ فَسَلِمَ وَ اِذا عَرَضَتْ لَهُ فِتْنَةٌ اِسْتَعْصَمَ بِاللّه ِ وَ اَمْسَكَيَدَهُ وَ لِسانَهُ وَ اِذا رَأى فَضيلَةً اِنْتَهَزَ بِها، لا يُفارِقُهُ الْحَياءُ وَ لا يَبْدو مِنْهُ الْحِرْصُ فَتِلْكَعَشْرُ خِصالٍ يُعْرَفُ بِها الْعاقِلُ؛
پيامبر صلي الله عليه و آله :
ويژگى عاقل، آن است كه در برابر نادان بردبارى كند، از آن كس كه به او ظلم كردهبگذرد، نسبت به زيردستان متواضع باشد، با بالادستان در خوبى ها رقابت كند، هرگاهخواست سخن بگويد، بينديشد، اگر خوب بود بگويد و بهره ببرد و اگر بد بود، سكوت كندو سالم بماند، اگر بلا و امتحانى برايش پيش آمد به خدا پناه ببرد و دست و زبان خود رانگه دارد، اگر فضيلتى ديد، به سرعت از آن بهره گيرد، حيا از او جدا نگردد و حرص از اوسر نزند، اينها خصلت هاى دهگانه اى است كه عاقل با آنها شناخته مى شود.
تحف العقول، ص 28
مهمتر از دعا برای تعجیل فرج حضرت مهدی (عجل الله)، دعا برای بقای ایمان و ثبات قدم در عقیده و عدم انکار آن حضرت تا ظهور او میباشد؛
زیرا مردن، تنها قطع حیات دنیای چند روزهی فانی است؛
اما بیرون رفتن از عقیدهی صحیح، موجب هلاکت ابدی از حیات جاوید آخرت و خلود در جهنم است، لذا حضرت امیر (علیه السّلام) در “"لیلة المبیت"” از حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم میپرسد: «اَفی سَلامَة ٍ مِن دینی [یعنی:] آیا دین من سالم خواهد بود؟» [عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 297]یعنی از استقامت در دین و ثبات ایمان و عقیده تا مرز شهادت را که از خود شهادت بالاتر است، از آن حضرت سوال میکند.
این دعا خیلی عالی است که دستور داده شده است در زمان غیبت خوانده شود، که: «یا اَللهُ یا رَحمانُ یا رَحیم! یا مُقَلِبَ القُلوبِ، ثَبِت قَلبی عَلی دینِکَ [یعنی:] ای خدا، ای رحمت گستر، ای مهربان، ای گردانندهی دلها، دل مرا بر دینت ثابت و استوار بدار!» [بحارالانوار، ج 52، ص 149]
[در محضر آیت الله بهجت، ج 2، ص 101]
همیشه حاضر بود…
هیچ وقت خودش رو کنار نمیکشید…
حتی وقتی بنی صدر خلع درجه اش کرد. با لباس بسیجی می رفت سپاه
مثل یه بسیجی صفر کیلومتر کار می کرد….
طرح میداد و برنامه ریزی ستادی میکرد…
اصلا براش مهم نبود که تا دیروز سرهنگ بوده و امروز یه بسیجی ساده است
فقط به خدمت فکر میکرد…
فقط خدمت……
خدمت رسول خدا(ص) عرض کردند: ای پیامبرخدا، حق پدر بر فرزند چیست؟
فرمود:
تا وقتی زنده است مطیع او باشی.
عرض کردند: حق مادر بر فرزند چیست؟
فرمود: هرگز هرگز نخواهی توانست حق مادر را ادا کنی!
اگر فرزند به تعداد ریگهای بیابان و قطرات باران، به مادرش خدمت کند، معادل یک روز از روزهایی که مادر، فرزند را در شکمش حمل میکرد، نمیشود.
متن حدیث:
قیلَ: یَا رَسُولَ اللهِ مَا حَقُّ الْوَالِدِ؟ قَالَ(ص): أَنْ تُطِیعَهُ مَا عَاشَ.
قِیلَ: وَ مَا حَقُّ الْوَالِدَةِ؟
فَقَالَ: «هَیْهَاتَ هَیْهَاتَ لَوْ أَنَّهُ عَدَدَ رَمْلِ عَالِجٍ وَ قَطْرِ الْمَطَرِ أَیَّامَ الدُّنْیَا قَامَ بَیْنَ یَدَیْهَا مَا عَدَلَ ذَلِکَ یَوْمَ حَمَلَتْهُ فِی بَطْنِهَا»
«مستدرک الوسائل 15: 182»
حضرت علی(ع) فرمود:
به دوست خود محبت کن تا او نیز به تو محبت کند. او را گرامی دار تا او هم تو را محترم بشمارد. همواره او را بر خود مقدم بدان تا او نیز تو را بر خودش و خانوادهاش مقدم بداند.
متن حدیث:
«تَحَبَّبْ إِلَى خَلِیلِکَ یُحْبِبْ [یُحْبِبْکَ] وَ أَکْرِمْهُ یُکْرِمْکَ وَ آثِرْهُ عَلَى نَفْسِکَ یُؤْثِرْکَ عَلَى نَفْسِهِ وَ أَهْلِه»
«غرر الحکم و درر الکلم: 320»