رابطه حیا با دینداری
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: «حیا، تمام دین است.» (میزان الحکمه، ج 2، ص 565)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: کسی که از مردم حیا نداشته باشد از خداوند نیز حیا نخواهد داشت. (میزان الحکمه، ج 2، ص 566)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: «حیا، تمام دین است.» (میزان الحکمه، ج 2، ص 565)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: کسی که از مردم حیا نداشته باشد از خداوند نیز حیا نخواهد داشت. (میزان الحکمه، ج 2، ص 566)
صحیفه سجادیه
خدايا! ما را در كشتىهاى نجاتت جاى ده و از لذت مناجاتت بهرهمند ساز و ما را بر لب درياچههاى
محبتت وارد كن و شيرينى دوستى و مقام قربت را به ما بچشان و جهد و كوشش ما را در راه خودت و همتمان را در طاعت خودت قرار ده و نيتهاى ما را در مورد كارهايى كه برايت انجام دهيم خالص گردان زيرا ما با تو واز آن توئيم و وسيلهاى به درگاهت نداريم جز خودت. خدايا! مرا از برگزيدگان نيكوكار قرارم ده
و به شايستگان نيك رفتارم ملحق كن آنان كه به كارهاى نيك پيشى جسته و به سوى خيرات
شتابان بوده و براى باقيات صالحات كار مىكنند و به رسيدن به درجات عالى و بلند كوشايند كه براستى
تو بر هر چيز توانايى و به اجابت خواستهام سزاوار به رحمتت اى مهربانترين مهربانان
التماس دعا
حضرت آیتالله خوشوقت:
گاهی انسان از بُعد فلسفی به علم نگاه میکند. این نگاه، اثری در زندگی انسان و در تربیت ندارد. مثل سایر مسائل فلسفی است که نظر علمی است؛ اما حضرات معصومین از علم پروردگار متعال استفاده بُعد عملی و تربیتی میکنند؛ یعنی وقتی انسان باورش شد که خدا همه چیز را میداند و میبیند، دست و پایش را جمع میکند و عمداً بر خلاف فرمان خدا کاری انجام نمیدهد.
حضرت آیتالله مجتهدی تهرانی:
كسي كه خدا به او توفيق دعا كردن داده، توفيق اجابت را هم داده است. «ادعوني استجب لكم». روايت داريم هركس بعد از نماز، يك دعای مستجاب دارد. وقتي خدا به شما ميگويد بعد از نماز دستت را بلند كن و يك حاجت از خدا بخواه، چرا نميكنی؟ آنوقت ميگويی چرا دعا مستجاب نميشود؟ بعد از نماز دعا كن؛ سلام كه دادی دستت را بالا ببر و دعا كن.
تنها عملِ انسان است كه تاریخ را میسازد، آن را تغییر میدهد، متحول میکند و به پیش میبرد. عوامل خارجی در مسیر ساختن جوامع بشری تأثیر ندارند، بلكه فقط انسان است كه با عملِ نشئتگرفته از معرفت و شناخت، یا برآمده از جهل و نادانی، یا ناشی از اهمال و بیاعتنایی، فرصت مییابد تا طریقی را برگزیند و گامی را بر گام دیگر ترجیح دهد. و امور همان خواهد بود كه وی برای جامعۀ خود اختیار كرده است.
امام موسی صدر، نای و نی، ص٨٨