رابطه حیا با دینداری
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: «حیا، تمام دین است.» (میزان الحکمه، ج 2، ص 565)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: کسی که از مردم حیا نداشته باشد از خداوند نیز حیا نخواهد داشت. (میزان الحکمه، ج 2، ص 566)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: «حیا، تمام دین است.» (میزان الحکمه، ج 2، ص 565)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: کسی که از مردم حیا نداشته باشد از خداوند نیز حیا نخواهد داشت. (میزان الحکمه، ج 2، ص 566)
یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَی اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً عَسی رَبُّکمْ أَنْ یکفِّرَ عَنْکمْ سَیئاتِکمْ
ای کسانی که ایمان آوردید! به درگاه خدا توبه کنید، توبه ای خالصانه. امید است که پروردگارتان بدی های شما را بپوشاند
نکته ها :
«نصوح» از «نصح» به معنای خلوص و صدق است و گاهی به معنای محکمی نیز آمده است. در تفاسیر برای توبه نصوح مواردی آمده است، از قبیل: پشیمانی، استغفار، ترک گناه و تصمیم بر ترک در آینده، ترس از پذیرفته نشدن، گناه را در برابر خود دیدن و شرمنده شدن، گریه، کم سخن گفتن و کم خوردن و کم خوابیدن، پرداخت حقوق مردم و…
در این آیه، سخن از درمان است که اگر نتوانستید خود را حفظ کنید و گرفتار گناه شدید، راه توبه باز است و نباید امید شما به یأس تبدیل شود.
پیامها
1- توبه باید به درگاه خدا باشد، نه افشای گناه نزد بندگان.
2- یکی از تکالیف مؤمن، توبه از گناه است.
3- توبه باید خالصانه و صادقانه باشد نه لقلقه زبان.
4- توبه، زمان و مکان خاصّی ندارد.
5- برای تشویق به توبه، باید مردم را به رحمت الهی امیدوار کرد.
6- نتیجه توبه دو چیز است: محو گذشته و تأمین آینده.
منبع: تفسیر نور، ج 10، ص132-تفسير نمونه، ج24، ص 285
سوره تحریم، آيه 8
#توبه_واقعی #نصوح #خالص
شیخ رجبعلی خیاط برای احسان به خلق نقش ویژهای در ایجاد انس به خدا و محبت به او قائل بود. وی معتقد بود که راه محبت خدا، محبت به خلق خداوند و خدمت به مردم، بخصوص انسانهای مستضعف و گرفتار است.
در حدیث است که رسول خدا (ص) فرمودند: مردم خانواده خدا هستند، محبوبترین مردم نزد خدا کسی است که برای خانواده خود سودمند باشد و خانوادهای را شاد کند.
کافی، ج ۲، ص ۱۶۴
یکی از شاگردان شیخ میگوید: با معرفی جناب شیخ، مدتها به خدمت آیتالله کوهستانی به نکا میرفتم. تا اینکه یک روز صبح که برای رفتن به نکا به گاراژ رفتم جناب شیخ را دیدم فرمودند: کجا می روی؟ عرض کردم به نکا نزد آیتالله کوهستانی. فرمودند: شیوه ایشان زاهدی است بیا برویم تا من روش عاشقی خدا را یادت دهم. بعد دست مرا گرفت و به خیابانی برد. در جنوب خیابان در کوچهای، در منزلی را زد، دخمهای نمایان شد که تعدادی بچه و بزرگ و فقیر و بیچاره در آن جا بودند. جناب شیخ به آنها اشاره کرد و فرمود: رسیدگی به این بیچارهها انسان را عاشق خدا میکند. درس تو این است. نزد آیتالله کوهستانی درس زاهدی بود و حالا این درس عاشقی است.
(کیمیای محبت، محمدی ری شهری، ص ۱۷۲و۱۷۳)
#گزیده_ای_ازصحیفه_سجادیه
#دعای_۳۱(درتوبه وبازگشت)
اللَّهُمَّ وَ إِنَّهُ لا وَفَاءَ لِى بِالتَّوْبَةِ إِلا بِعِصْمَتِكَ، وَ لا اسْتِمْسَاكَ بِى عَنِ الْخَطَايَا إِلا عَنْ قُوَّتِكَ، فَقَوِّنِى بِقُوَّةٍ كَافِيَةٍ، وَ تَوَلَّنِى بِعِصْمَةٍ مَانِعَةٍ.
خدايا! من بر توبه پايدار نمانم مگر به عصمت تو، از گناهان باز نايستم مگر به قدرت تو، پس مرا با چنان كه بايد نيرو ده و با عصمتى كه مانع خطا باشد يار گردان.
امام باقر عليه السلام فرمود: رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:
هر كه خواهد مانند پيغمبران زندگى كند
و مانند شهيدان بميرد
و در بهشتى كه خداى رحمان كاشته، ساكن شود،
بايد از على (علیه السلام) پيروى كند
و با دوست او دوستى كند
و به ائمه علیهم السلام پس از وى اقتدا كند:
زيرا ايشان عترت منند و از طينت من آفريده شده اند.
خدايا فهم و علم مرا به ايشان روزى كن،
واى بر آنها كه از امت من مخالف ايشان باشند،
خدايا شفاعت مرا به آنها مرسان.
عنْ أَبِي جَعْفَرٍ علیهما السلام قَالَ :قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ أَحَبَّ أَنْ يَحْيَا حَيَاةً تُشْبِهُ حَيَاةَ الْأَنْبِيَاءِ وَ يَمُوتَ مِيتَةً تُشْبِهُ مِيتَةَ الشُّهَدَاءِ وَ يَسْكُنَ الْجِنَانَ الَّتِي غَرَسَهَا الرَّحْمَنُ فَلْيَتَوَلَّ عَلِيّاً وَ لْيُوَالِ وَلِيَّهُ وَ لْيَقْتَدِ بِالْأَئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ فَإِنَّهُمْ عِتْرَتِي خُلِقُوا مِنْ طِينَتِي- اللَّهُمَّ ارْزُقْهُمْ فَهْمِي وَ عِلْمِي وَ وَيْلٌ لِلْمُخَالِفِينَ لَهُمْ مِنْ أُمَّتِي اللَّهُمَّ لَا تُنِلْهُمْ شَفَاعَتِي.
کافی کتاب الحجة، بَابُ مَا فَرَضَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ رَسُولُهُ صلي الله عليه و اله و سلم مِنَ الْكَوْنِ مَعَ الْأَئِمَّةِ ح ۲
تمثیلات
غصه روزی فردا را نخوریم
اگر غلام خانهزادی پس از سالها بر سر سفره صاحب خود نشستن و خوردن، روزی غصهدار شود و بگوید فردا چه بخورم؟ این توهین به صاحبش است و با این غصه خوردن صاحبش را اذیت میکند.
بعد از عمری روزی خدا را خوردن، جا ندارد برای روزی فردایمان غصهدار و نگران باشیم.
قُلْ إِنَّ رَبِّي يَبْسُطُ اَلرِّزْقَ لِمَنْ يَشٰاءُ مِنْ عِبٰادِهِ وَ يَقْدِرُ لَهُ وَ مٰا أَنْفَقْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُ وَ هُوَ خَيْرُ اَلرّٰازِقِينَ ﴿۳۹﴾سبا