به امام صادق عليه‏ السلام گفتند: کار خود را به چه اساسى استوار ساخته ‏اىد؟ فرمودند:

عَلى أَرْبَعَةَ أَشْیاءَ: عَلِمْتُ أَنَّ عَمَلى لایَعْـمَلُهُ غَیرى فَاجْتَهَدْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ اللّه‏َ عَزَّوَجَلَّ مُطَّلِعٌ عَلىَّ فَاسْتَحْیَیْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ رِزقى لایَاکُلُهُ غَیرى فَا طْمَانَنْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ اخِرَ أَمْرى الْمَوتُ فَاسْتَعْدَدتُ.

بر چهار بنیان:
[اول] دانستم که عمل مرا کسى دیگر انجام نمى‏دهد پس تلاش نمودم
[دوم] دانستم که خداى بر من آگاه است پس حیا کردم.
[سوم] دانستم که روزى مرا دیگرى نمى‏خورد پس آرام گرفتم [چهارم] دانستم که پایان کار من مرگ است پس براى آن آماده شدم .
بحار الانوار، 78: 228 ح 100

تجلّی حق،آبروی ولایی،وَ روشنگر ِ دیده ی ماسِوایی

سلام خدا بر تو یا حجت َ الله،که تو صادق ِ آل ِ خیرُ الوَرایی

گل فاطمه صادق ِ آل طاها…

*چه گویم ز تو ای امام،فراتر بُوَد از کلامم مقامت

تو سر منشاء ِ خیر و کوه ِ صبوری،تو دریای علم و عطا و کرامت

گل فاطمه صادق ِ آل طاها…

همیشه محبّ شما بوده ام من،وَ دل بر ولای شما بسم آقا

ز لطف تو ممنونم ای شمس ِ مذهب،که من جعفری بوده و هستم آقا

گل فاطمه صادق ِ آل طاها…

چه ظلم و ستم ها که بر تو روا شد،فلک غرق ماتم از آن ماجرا شد

دویدی پی مرکبی سر برهنه،دو عالم ز داغ تو دارُالبکا شد

گل فاطمه صادق ِ آل طاها…

اگر چه دلت بوده محنت کشیده،ز بار بلا قامتت شد خمیده

ولی شکرُ للّه که دیگر نگشته،لب ِ تشنه سر از تن ِ تو بریده

حسین یا حسین یا حسین یبن زهرا…

حسین ِ شما بین مقتل فدا شد،سرش با لب ِ تشنه از تن جدا شد

تنش بی کفن مانده بر خاک گودال،سرش قاری ِ بر روی نیزه ها شد

حسین یا حسین یا حسین یبن زهرا…

چیزهای که سجده بر آن صحیح است:

بايد بر زمين و چيزهاى غير خوراكى كه از زمين مى‏رويد مانند چوب و برگ رخت‏سجده كرد و سجده بر چيزهاى خوراكى و پوشاكى صحيح نيست و نيز سجده كردن بر چيزهاى معدنى مانند طلا و نقره و عقيق و فيروزه باطل است، اما سجده كردن بر سنگهاى معدنى مانند سنگ مرمر و سنگهاى سياه اشكال ندارد.
___________________________________
اگر چيزى كه سجده بر آن صحيح است ندارد يا اگر دارد بواسطه سرما يا گرماى زياد و مانند اينها نمى‏تواند بر آن سجده كند بايد به لباسش اگر از كتان يا پنبه است‏سجده كند و اگر از چيز ديگر است بر همان چيز سجده كند و اگر آن هم نيست بايد بر پشت دست و چنانچه آنهم ممكن نباشد به چيز معدنى مانند انگشتر عقيق سجده نمايد.

(رساله امام خمینی رحمةالله علیه)

امام باقر علیه السلام :

مَا مِنِ امْرَأَةٍ تَسْقِي زَوْجَهَا شَرْبَةً مِنْ مَاءٍ إِلَّا كَانَ خَيْراً لَهَا مِنْ عِبَادَةِ سَنَة

هر زنی که به شوهرش قدری آب آشامیدنی بدهد، پاداش آن از عبادت یک ساله بالاتر است.
وسائل الشیعه ج 20، ص 172 ، ح 25343

امام جعفر صادق (ع) مي فرمايند:
(نهي رسول الله ع، ان تتكلّم المراه عند غير زوجها و غير ذي محرم منها اكثر من خمس كلمات لابدّ لها منه) 1
«رسول خدا (ص) نهي فرموده اند كه زن با غير شوهر و غير محارمش بيش از پنج كلمه سخن بگويد آن هم در حال ضرورت (قيد پنج كلمه، كنايه از سخن كوتاه و كم است).»
پيامبر بزرگوار اسلام حضرت محمد (ص) مي فرمايند:
(من كان يؤمن بالله و اليم الاخر، فلا يبيت في موضع يسمع نفس امراه ليست له بمحرم) 2
«هر كه به خداوند و روز قيامت ايمان دارد، نمي خوابد در جايي كه مي شنود صداي نفس ننزي كه كه محرم او نيست».
پيامبر اسلام (ص) در بيعت با زنان، به عدم اختلاط آنان با مردان نامحرم توصيه كرده و در ضمن بيعت به زنان مي فرمايند:
(علي النساء لا يحتبين و لا يقعدن مع الرّجال في الخلاء) 3
«بر زنان است كه دوست نداشته باشند و ننشينند با مردان نامحرم در خلوتگاه ها.»
و پيامبر اكرم حضرت محمد مصطفي (ع) فرموده است:
(ناعدوا بين انفاس الرّجال و النّساء، فانّه اذا كانت المعاينه و اللّقاء كان الدّاء الذي لادواء له) 4
«زنان و مردان نامحرم را از يكديگر جدا كنيد؛ زيرا اگر بين آنها آميختگي باشد، درد بي درمان جامعه ي شما را فراخواهد گرفت.»
و نيز از آن حضرت (ع) است:
(انّه نهي عن محادثه النّساء، يعني غير ذوات المحارم و قال لا يخلونّ رجل بامراه فما من رجل خلا بامراه فانّ ثالثهما شيطان) 5
«همانا كه آن حضرت (ص) نهي فرموده، بگومگو و خوش و بش با زنان نامحرم را. و آن حضرت فرموده كسي حق خلوت با زن نامحرم را ندارد و هر مردي كه با زني نامحرم در جاي خلوتي باشد، سومي آنها شيطان است (براي وسوسه كردن).»
مرحوم قطب راوندي مي گويد كه ابليس گفته است:
(لااغيب في ثلاث مواضع، اذا همّ بصدقه، و اذا خلا بامراه و عند الموت.» 6

1 . وسايل الشيعه، ج 14، باب 106، حديث 2، ص 143.
2 . همان، باب 99، حديث 2، ص 133.
3 . همان، باب 99، حديث 1، ص 133.
4 . بهشت جوانان، ص 468.
5 . آثار الصادقين، ج 23، ص 166.
6 . همان. «من در سه جا غايب نيستم:
وقتي كه اراده به صدقه و خيرات داري و زماني كه با زن نامحرمي خلوت كني و به هنگام مرگ.»
حضرت موسي (ع) شيطان را درد كه گريه مي كند تا آنجا كه شيطان به حضرت موسي (ع) گفت: ميل داري كلماتي را به تو بياموزم؟
در مجلسي كه شراب نوشيده شود، ننشين؛ چون شراب كليد همه ي پليدي ها و زشتي هاست و ديگر اينكه:
(ولا تخلونّ بامراه غير محرم فانّي لست اجعل بينكما رسولاً غيري.) 1
«با زن نامحرم هرگز به خلوت ننشين؛ چون من رسولي غير از خودم براي وسوسه بين شما قرار نمي دهم.»
1 . همان.