رابطه حیا با دینداری
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: «حیا، تمام دین است.» (میزان الحکمه، ج 2، ص 565)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: کسی که از مردم حیا نداشته باشد از خداوند نیز حیا نخواهد داشت. (میزان الحکمه، ج 2، ص 566)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: «حیا، تمام دین است.» (میزان الحکمه، ج 2، ص 565)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: کسی که از مردم حیا نداشته باشد از خداوند نیز حیا نخواهد داشت. (میزان الحکمه، ج 2، ص 566)
امیرالمؤمنین(ع) فرمود:
روزی رسول خدا(ص) به منزل ما آمد در حالى که فاطمه نزدیک دیگ غذا نشسته بود و من عدس پاک میکردم.
به من فرمود: یا ابا الحسن!
عرض کردم: بفرما یا رسول الله(ص).
فرمود: خوب گوش کن که آنچه میگویم به فرمان پروردگار من است:
. . . یا علی! یک ساعت انجام کارهای منزل، بهتر از عبادت هزار سال و هزار حج و هزار عمره و هزار بنده آزاد کردن و هزار بار جهاد کردن، عیادت کردن هزار بیمار و گزاردن هزار نماز جمعه و هزار تشییع جنازه و سیر کردن هزار گرسنه و پوشاندن هزار برهنه و تجهیزات هزار اسب برای جهاد در راه خدا است،
و بهتر از دادن هزار دینار صدقه به مساکین و خواندن تورات، انجیل، زبور و قرآن کریم و گرفتن هزار اسیر و آزاد کردنشان،
و بهتر است از هزار شتر که به تهیدستان ببخشد، و از دنیا نمیرود تا جایگاه خود را در بهشت ببیند… .
متن حدیث:
«دَخَلَ عَلَیْنَا رَسُولُ اللهِ(ص) وَ فَاطِمَةُ جَالِسَةٌ عِنْدَ الْقِدْرِ وَ أَنَا أُنَقِّی الْعَدَسَ.
قَالَ: یَا أَبَا الْحَسَنِ؟
قُلْتُ: لَبَّیْکَ یَا رَسُولَ اللهِ.
قَالَ: إسْمَعْ مِنِّی وَ مَا أَقُولُ إِلَّا مِنْ أَمرِ رَبِّی؛
. . . یَا عَلِیُّ سَاعَةٌ فِی خِدْمَةِ الْعِیَالِ خَیْرٌ مِنْ عِبَادَةِ أَلْفِ سَنَةٍ وَ أَلْفِ حَجٍّ وَ أَلْفِ عُمْرَةٍ وَ خَیْرٌ مِنْ عِتْقِ أَلْفِ رَقَبَةٍ وَ أَلْفِ غَزْوَةٍ وَ أَلْفِ عِیَادَةِ مَرِیضٍ وَ أَلْفِ جُمُعَةٍ وَ أَلْفِ جَنَازَةٍ وَ أَلْفِ جَائِعٍ یُشْبِعُهُمْ وَ أَلْفِ عَارٍ یَکْسُوهُمْ وَ أَلْفِ فَرَسٍ یُوَجِّهُهَا فِی سَبِیلِ اللهِ وَ خَیْرٌ لَهُ مِنْ أَلْفِ دِینَارٍ یَتَصَدَّقُ عَلَى الْمَسَاکِینِ وَ خَیْرٌ لَهُ مِنْ أَنْ یَقْرَأَ التَّوْرَاةَ وَ الْإِنْجِیلَ وَ الزَّبُورَ وَ الْفُرْقَانَ وَ مِنْ أَلْفِ أَسِیرٍ أَسَرَ فَأَعْتَقَهَا وَ خَیْرٌ لَهُ مِنْ أَلْفِ بَدَنَةٍ یُعْطِی لِلْمَسَاکِینِ وَ لَا یَخْرُجُ مِنَ الدُّنْیَا حَتَّى یَرَى مَکَانَهُ مِنَ الْجَنَّةِ. . .»
«جامع الأخبار: 102»
آیا پیامبر اسلام بر سایر انبیاء برتری دارد یا خیر؟
یک نفر یهودى به حضور رسول خدا(صلى الله علیه وآله) آمد.
رسول خدا(صلى الله علیه وآله) برخاست و به او نگاه عمیق کرد و فرمود: اى یهودى چه حاجتى دارى؟
یهودى گفت: آمدهام بپرسم: تو بهترى یا موسى(علیه السلام)؟ با توجه به اینکه خدا با موسى سخن گفت، کتاب تورات بر او نازل کرد، عصاى معجزه آسا به او داد، دریا را شکافت و غیر اینها.
پیامبر(صلى الله علیه وآله) در پاسخ فرمود: «خودستایى» ناپسند است، ولى(حال که سؤال کردى) جوابش را مىگویم:
اى یهودى! حضرت آدم(علیه السلام) وقتى که ترک أولى نمود و توبه کرد، در هنگام توبه عرض کرد: «اللهم إنّی أسئلک بحق محمد و آل محمد لما غفرت لى»؛ خدایا از تو به حق محمد و آلش مىخواهم که مرا بیامرزى.
خداوند او را آمرزید.
حضرت نوح(علیه السلام) وقتى که در بلاى عظیم طوفان، سوار بر کشتى شد، از ترس غرق شدن، به خدا عرض کرد: «اللهم إنى أسئلک بحق محمد و آل محمد لما أنجیتى»؛ خدایا بحق محمد و آلش از تو مىخواهم که مرا نجات بخشى.
خداوند او را نجات داد.
حضرت ابراهیم(علیه السلام) وقتى که در آتش افکنده مىشد، به خدا عرض کرد: «اللهم إنى أسئلک بحق محمد و آل محمد لما أنجیتنى منها»؛ خدایا بحق محمد و آلش از درگاهت مىخواهم که مرا از آتش نجات بخشى.
خداوند آتش را براى او خنک و مایه سلامتى قرار داد.
و حضرت موسى(علیه السلام) وقتى که در برابر ساحران، عصایش را انداخت، عصاى او اژدها شد، موسى در درون خود احساس ترس کرد و به خدا عرض نمود: «اللهم إنى أسئلک بحق محمد و آل محمد لما آمنتنى»؛ خدایا بحق محمد و آلش از درگاهت مىخواهم که مرا از گزند اژدها محفوظ بدارى.
خداوند به او خطاب کرد: مترس تو در مقام ارجمندى هستى.
اى یهودى! اگر موسى(علیه السلام) مرا درک کند و به نبوت من ایمان نیاورد، ایمانش بى ارزش است و نبوتش سودى به حالش نخواهد داشت.
اى یهودى! از ذریه(نوادگان) من حضرت مهدى(علیه السلام) است، وقتى که ظهور کرد، حضرت عیسى بن مریم از آسمان به زمین فرود مىآید تا مهدى را یارى کند، و پشت سر مهدى در نماز اقتدا مىکند.
«کتاب تفسیر نور الثقلین5: 165»
امیرالمؤمنین(ع) فرمود:
روزی رسول خدا(ص) به منزل ما آمد در حالى که فاطمه نزدیک دیگ غذا نشسته بود و من عدس پاک میکردم.
به من فرمود: یا ابا الحسن!
عرض کردم: بفرما یا رسول الله(ص).
فرمود: خوب گوش کن که آنچه میگویم به فرمان پروردگار من است:
. . . یا على! هر کس از خدمت به خانواده ننگ نداشته باشد، خدا او را بیحساب داخل در بهشت گرداند،
یا علی! خدمت کردن به عیال، کفّاره گناهان بزرگش میشود و خشم پروردگار را خاموش میکند و مهریه حوریان بهشتی میگردد و بر حسنات و درجات میافزاید.
یا علی! به عیال خدمت نمیکند، مگر صدّیق یا شهید یا مردی که خدا برایش خیر دنیا و آخرت بخواهد.
متن حدیث:
«دَخَلَ عَلَیْنَا رَسُولُ اللهِ(ص) وَ فَاطِمَةُ جَالِسَةٌ عِنْدَ الْقِدْرِ وَ أَنَا أُنَقِّی الْعَدَسَ.
قَالَ: یَا أَبَا الْحَسَنِ؟
قُلْتُ: لَبَّیْکَ یَا رَسُولَ اللهِ.
قَالَ: إسْمَعْ مِنِّی وَ مَا أَقُولُ إِلَّا مِنْ أَمرِ رَبِّی؛
. . . یَا عَلِیُّ مَنْ لَمْ یَأْنَفْ مِنْ خِدْمَةِ الْعِیَالِ دَخَلَ الْجَنَّةَ بِغَیْرِ حِسَابٍ،
یَا عَلِیُّ خِدْمَةُ الْعِیَالِ کَفَّارَةٌ لِلْکَبَائِرِ وَ یُطْفِئُ غَضَبَ الرَّبِّ وَ مُهُورُ حُورِ الْعِینِ وَ یَزِیدُ فِی الْحَسَنَاتِ وَ الدَّرَجَاتِ،
یَا عَلِیُّ لَا یَخْدُمُ الْعِیَالَ إِلَّا صِدِّیقٌ أَوْ شَهِیدٌ أَوْ رَجُلٌ یُرِیدُ اللهُ بِهِ خَیْرَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَة»
«جامع الأخبار: 102»
روابط نامشروع، دوستیهای خیابانی و ازدواج سفید همه و همه خطری است که هرچه جامعه شناسان و روانشناسان از آن دم میزنند بهنوعی موردانتقاد واقع میشود و آن را دونشان جامعه اسلامی میدانند اما نمیتوان این حقیقت را انکار کرد که یکی از مهمترین دستاویزهای دشمنان اسلام در طول تاریخ غرق کردن جوامع اسلامی در دام شهوات و غرایض جنسی بوده و امروزه با افزایش دامنه رسانههای تصویری، شبکههای اجتماعی و تسهیل راه دستیابی به تولیدات مستهجن و غیراخلاقی خواسته یا ناخواسته جوان در معرض خطر قرار میگیرد و اگر قانونگذار و حاکمیت به فکر راه چاره نباشند میتواند هزینه زیادی به جامعه تحمیل کند.
ازدواج موقت در اسلام حکمی است که بر اساس آن شرایط ارتکاب عمل حرام را منع میکند. شهید استاد مرتضی مطهری در کتاب «نظام حقوق زن در اسلام» دراینباره میگوید: «اینکه مردم ما به نام این قانون سوءاستفادههایی کرده و میکنند، ربطی به قانون ندارد. لغو این قانون، جلو آن سوءاستفادهها را نمیگیرد، بلکه شکل آن را عوض میکند؛ بهعلاوه صدها مفاسد دیگری که از لغو قانون برمیخیزد.
ما نباید آنجا که انسانها را باید اصلاح و آگاه کنیم، به دلیل عدم عُرضه و لیاقت در اصلاح انسانها مرتباً به جان مواد قانونی بیفتیم، انسانها را تبرئه کنیم و قوانین را مسئول بدانیم.»