امیرالمؤمنین(ع) فرمود:

روزی رسول خدا(ص) به منزل ما آمد در حالى که فاطمه نزدیک دیگ غذا نشسته بود و من عدس پاک می‌‌کردم.
به من فرمود: یا ابا الحسن!
عرض کردم: بفرما یا رسول الله(ص).
فرمود: خوب گوش کن که آنچه می‌‌گویم به فرمان پروردگار من است:
. . . یا علی! یک ساعت انجام کارهای منزل، بهتر از عبادت هزار سال و هزار حج و هزار عمره و هزار بنده آزاد کردن و هزار بار جهاد کردن، عیادت کردن هزار بیمار و گزاردن هزار نماز جمعه و هزار تشییع جنازه و سیر کردن هزار گرسنه و پوشاندن هزار برهنه و تجهیزات هزار اسب برای جهاد در راه خدا است،
و بهتر از دادن هزار دینار صدقه به مساکین و خواندن تورات، انجیل، زبور و قرآن کریم و گرفتن هزار اسیر و آزاد کردنشان،
و بهتر است از هزار شتر که به تهیدستان ببخشد، و از دنیا نمی‌‌رود تا جایگاه خود را در بهشت ببیند… .

متن حدیث:
 «دَخَلَ عَلَیْنَا رَسُولُ اللهِ(ص) وَ فَاطِمَةُ جَالِسَةٌ عِنْدَ الْقِدْرِ وَ أَنَا أُنَقِّی الْعَدَسَ.
قَالَ: یَا أَبَا الْحَسَنِ؟
قُلْتُ: لَبَّیْکَ یَا رَسُولَ اللهِ.
قَالَ: إسْمَعْ مِنِّی وَ مَا أَقُولُ إِلَّا مِنْ أَمرِ رَبِّی؛
. . . یَا عَلِیُّ سَاعَةٌ فِی خِدْمَةِ الْعِیَالِ خَیْرٌ مِنْ عِبَادَةِ أَلْفِ سَنَةٍ وَ أَلْفِ حَجٍّ وَ أَلْفِ عُمْرَةٍ وَ خَیْرٌ مِنْ عِتْقِ أَلْفِ رَقَبَةٍ وَ أَلْفِ غَزْوَةٍ وَ أَلْفِ عِیَادَةِ مَرِیضٍ وَ أَلْفِ جُمُعَةٍ وَ أَلْفِ جَنَازَةٍ وَ أَلْفِ جَائِعٍ یُشْبِعُهُمْ وَ أَلْفِ عَارٍ یَکْسُوهُمْ وَ أَلْفِ فَرَسٍ یُوَجِّهُهَا فِی سَبِیلِ اللهِ وَ خَیْرٌ لَهُ مِنْ أَلْفِ دِینَارٍ یَتَصَدَّقُ عَلَى الْمَسَاکِینِ وَ خَیْرٌ لَهُ مِنْ أَنْ یَقْرَأَ التَّوْرَاةَ وَ الْإِنْجِیلَ وَ الزَّبُورَ وَ الْفُرْقَانَ وَ مِنْ أَلْفِ أَسِیرٍ أَسَرَ فَأَعْتَقَهَا وَ خَیْرٌ لَهُ مِنْ أَلْفِ بَدَنَةٍ یُعْطِی‏ لِلْمَسَاکِینِ وَ لَا یَخْرُجُ مِنَ الدُّنْیَا حَتَّى یَرَى مَکَانَهُ مِنَ الْجَنَّةِ. . .»
«جامع الأخبار: 102»