رابطه حیا با دینداری
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: «حیا، تمام دین است.» (میزان الحکمه، ج 2، ص 565)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: کسی که از مردم حیا نداشته باشد از خداوند نیز حیا نخواهد داشت. (میزان الحکمه، ج 2، ص 566)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: «حیا، تمام دین است.» (میزان الحکمه، ج 2، ص 565)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: کسی که از مردم حیا نداشته باشد از خداوند نیز حیا نخواهد داشت. (میزان الحکمه، ج 2، ص 566)
امام امیرالمومنین _علیه السلام_ هشدار می دهند:
واي بر غفلت زده اي كه عمرش بر ضد او گواهي دهد! و روزگار او را به شقاوت و پستي كشاند!
/خطبه 64/
براستی چه سرمایه ای ارزشمند تر از عمر؟!
که گاه بهره گیری از یک لحظه ی آن میتواند انسان را از پست ترین حالات به اوج عظمت برساند؛ همچون “حر ریاحی” !
چنین عمری که لحظاتش آنچنان گرانبهاست؛ اگر دهها سالِ آن در اختیار انسان قرار گیرد و انسان بهره ای برندارد؛ آیا حسرت بار و تاسف انگیز نیست؟!
شهید محمدابراهیم همت:
یاد خدا را فراموش نکنید. مرتب بسم الله بگویید. با یاد و ذکر خدا و عمل برای رضای خدا خیلی از مسائل حل میشود.
شیخ محمداسماعیل دولابی:
هر جا غصه دار شدی استغفار کن؛ استغفار امان انسان است. به این کاری نداشته باش که چرا محزون شده ای، اذیتت کرده اند؟ گناهی کردی؟… محزون که شدی استغفار کن. چه غم خود را داشته باشی و چه غم مومنین را، استغفار غم ها را از بین می برد همانطور که وقتی خطا می کنی همه صدمه میخورند، مثلا وقتی چند نفر کفران می کنند به همه ضرر می رسد، استغفار که می کنی به همه ما سوای خودت نفع می رسانی.
گناه ونماز رابطه متقابل …گناه مانع حضور قلب در نماز میشود وان نماز مانع انجام گناه نمیشود
مجلس و محيط فاسد
مجلس گناه و محيط فاسد خانواده، اجتماع و… جوّ روحي انسان را فاسد مي كند و جوّ روحي فاسد، زمينه لازم را براي رشد معنويات از بين مي برد. به ميزان تأثير پذيري از مجلس گناه و محيط فاسد، معنويات ضعيف مي شود.
به همين جهت است كه امام صادق ـ عليه السلام ـ مي فرمايد:
«لا ينبَغي لِلمُؤمنِ اَن يجلسَ مجلساً يُعصي الله فيه و لا يقدرُ عَلي تَغييِره؛[4] شايسته نيست، مؤمن، در مجلسي كه معصيت خدا در آن مي شود و قادر بر تغيير آن نيست، بنشيند».
مجالست با گناهكاران، روان آدمي را بيمار نموده و اسارت نفساني را شدّت مي بخشد و ذهن را آشفته مي كند. اصول كافي، ج 2، ص 374
چگونه ممكن است كسي در فلان مجلس فساد، پاي فيلم مخرّب ويدئو و ماهواره بنشيند و بعد در محضر خدا حاضر گردد؟ ممكن است چشمها به تماشاي تصاوير مبتذل و فيملهايي كه رقص فلان رقاص را نشان مي دهد، بپردازند و خاطره آنها در نماز مزاحمت ايجاد نكند؟ چگونه خدا در قلبي كه غير خدا حكومت مي كند، جا دارد؟
عروسکهای باربی که از دههی 1960 در آمریکا رواج پیدا کردهاند، در حقیقت بر اساس فرم بدن زنان روسپی آلمانی طراحی شدهاند و سپس به نژاد آنگلوساکسون تغییر فرم پیدا کردهاند، اما پدیدهی باربیسم و تشبه به این عروسکها توسط فیلمهای هالیوودی رواج داده میشود؛ سوپراستارهایی که با قامتی کشیده و اندامی لاغر، به عنوان زنان زیبا و معشوقههای فیلمهای هالیوودی معرفی میشوند، مروجان این پدیده هستند.
جوانان سراسر دنیا با دیدن این سوپراستارها اندام خود را با آنها مقایسه میکنند و برای هر چه لاغرتر شدن، به رقابتی سنگین با خود و اطرافیانشان میپردازند. همچنین است در جراحی کردن فرم بینی، لبها و گونهها تا هر چه بیشتر به شاخص زیبایی هالیوودی نزدیکتر شوند. این رقابت سنگین، علاوه بر اینکه هزینههای بسیاری را بر خانوادهها در جوامع مختلف تحمیل میکند و بازار دارو، لوازم آرایشی، لباس و… تولید غرب را گرم میکند، آسیبهای بسیاری بر فرهنگهای بومی وارد میکند و به بسیاری از نابسامانیهای اجتماعی دامن میزند.
در فرهنگ ایرانی و طب اسلامی، این قدر لاغر بودن به هیچ وجه نه ارزش فرهنگی محسوب میشود و نه معیار سلامتی بدن؛ لکن در کشور ما نیز مسابقهی لاغری و استرسهای حاکی از اضافه وزن، روند رشد بالایی دارد؛ به گونهای که حتی افرادی که از دیدگاه پزشکی مدرن و سنتی، نرمال محسوب میشوند دچار استرس و نگرانی موهومی برای رسیدن به شاخص اندام هالیوود میشوند و آرامش روانی خود را از دست میدهند.