رابطه حیا با دینداری
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: «حیا، تمام دین است.» (میزان الحکمه، ج 2، ص 565)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: کسی که از مردم حیا نداشته باشد از خداوند نیز حیا نخواهد داشت. (میزان الحکمه، ج 2، ص 566)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: «حیا، تمام دین است.» (میزان الحکمه، ج 2، ص 565)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: کسی که از مردم حیا نداشته باشد از خداوند نیز حیا نخواهد داشت. (میزان الحکمه، ج 2، ص 566)
در ضرورت تفریح تردیدی نیست. تفریح یعنی حرکت و یا حالتی که نشاطآفرین باشد و خستگی را از تن و روح انسان خارج کند. برخی از تفریحات برای اکثر آدمها مشخص و مشترکند، اما اکثرا مصادیق تفریحات را انسان خودش تعیین میکند. پس ما میتوانیم و باید تفریحات مفید و معنوی برای خودمان تعریف کنیم.
حجت الاسلام پناهیان
مقایسه بی جای همسر با زن های دیگر مانند: آشپزی، خانه داری، تحصیلات و زیبایی و… در نگاه او، سرزنش و یا تحقیر وی تلقی می شود و در بعضی موارد موجب دلسردی و دلخوری و گاه کینه و عداوت می شود و این امر سبب تضعیف روابط زناشوئی می شود.
هر زنی ویژگی خاص خود را دارد و در قابلیت ها و توانایی ها به هیچ وجه نمی توان زن خود را با زن های دیگر مقایسه کرد. هر ستاره ای در مدار خود و فلک خود حرکت می کند و شرط اصلی سعادت و خوشبختی یک زندگی مشترک این است که بر اساس تونایی های خود در مدارش حرکتش را ادامه دهد.
هنر همسرداری- حسن صدر - ص 45
توجه به ضرورت امر خود سازی
حضرت علی ع در حدیثی می فرمایند:
(مَن نَصَبَ نَفسَهُ لِلنَّاسِ امامَاً فَلیَبدَا بِتَعلیمِ نَفسِهِ قَبلَ تَعلیمِ غَیرِهِ)
هر که خویش را برای راهبری مردم نصب نموده است،باید پیش از تعلیم دیگران به تعلیم خویش بپردازد.
«نهج البلاغه،ص480»
یکی از اموری که دانستن آن بر مربی و معلم لازم است اهمیت امر خودسازی، تهذیب و تادیب نفس است؛ چرا که اگر قرار است مربی هدایگر و راهنما باشد باید خودش هدایت شده و ره یافته باشد.
پس امر مهمی که یک معلم یا مربی باید به آن توجه داشته باشد، مبادرت به امر خودسازی و اصلاح نفس خویش پیش از پرداختن به دیگران است و اساساً عقل سلیم نیز حکم می کند که چون هر کس دارای حب ذات است و خویش را دوست دارد به تربیت و تادیب خود پیش از دیگران توجه نموده؛
حضرت علی(ع) در حدیثی دیگر می فرمایند که:
(لا تَشتَغِل بِوَعظِ غَیرکَ ما لم تَشتَغِل اوَّلاً بِوَعظِ نَفسِک)
تا نخست به موعظه خود نپرداخته ای، به موعظه دیگران مپرداز.
«مجموعه ورام،ج1،ص238»
و نیز در حدیث قدسی آمده است:خداوند متعال به بعضی از انبیای بنی اسرائیل وحی فرمود:
خود را موعظه نما و اگر خود پند گرفتی، آنگاه به موعظه مردم بپرداز و گرنه از من حیا کن.
(مجموعه ورام،ج1،ص239)
پس باید توجه داشته باشیم که اگر بدون نذهیب نفس به اصلاح فرزندان و متربیان بپردازیم ممکن است ناخواسته باعث افساد آن ها بشویم.
گزیده ای از کتاب اخلاق تدریس
مسئلهی پزشکی زنان، این خیلی مهم است. ما امروز پیشرفتهای پزشکىِ فراوانی داریم که در یک سطحی، تقریباً یک جایگاه بینالمللی در کشور ما پیدا کرده. مهمتر از این، این است که امروز بانوان در کشور ما برای مراجعهی به طبیب، در هیچ بیماریای نیاز ندارند که به غیر زن مراجعه کنند. زنی که میخواهد پزشک زن داشته باشد و به پزشک زن مراجعه کند، امروز این در همهی زمینهها در کشور ما فراهم است. شاید شما جوانها که پیش از انقلاب را ندیدید و اطلاع ندارید، ندانید این قضیه چقدر مهم است. نه فقط برای افراد متدین، حتّی برای آدمهائی هم که خیلی از لحاظ تدین در سطوح آنچنانی نیستند، این قضیه مهم است. من الان نمونههائی در ذهن دارم که لزومی ندارد آنها را مطرح کنم. این امروز در کشور ما تحقق پیدا کرده؛ این خیلی باارزش است. از این قبیل پیشرفتهای علمی در کشور ما فراوان است.
رهبر انقلاب؛ ٩٠/٦/٢
عَن النَّبیّ صلّیاللهعلیهوآله :وَ أَحزَمُ النّاس أَکظَمُهُم لِلغَیظ - نهج الفصاحه ، ص 17 ، ح 95
حزم به معنای دوراندیشی و احتیاط و رعایت همهی جوانب زندگی است. حازم کسی است که در هر قدمی که برمیدارد و هر حرکتی که انجام میدهد، همهی جوانب آن را ملاحظه میکند.
میفرمایند حازمترین مردم آن کسی است که خشم خود را، غیظ خود را فرو ببرد. چرا این [شخص] حازم است؟ برای اینکه غیظ و خشم پردهای بر روی عقل انسان میکشد. انسان در حال عصبانیت از تصرف عقل خود خارج میشود؛ وقتی انسان از تصرف عقل خارج شد، کارهای بیرویه، کارهای غلط، حرفهای نابجا، تصمیم نادرست از او سر میزند. پس انسان اگر بخواهد حزم را رعایت کند و مراعات جوانب گوناگون زندگی را بکند و مواظب باشد که خطا و اشتباه نکند، یکی از راههای مهمش این است که وقتی عصبانی شد کظم غیظ کند؛ یعنی نگذارد که این عصبانیت در حرف او، در عمل او، در رفتار او، در اقدام او اثر بگذارد؛ [راهش] این است؛ این درس بزرگی است. [یکوقت ما] عصبانی میشویم، یک حرف بیرویهای از دهانمان خارج میشود.
شرح حدیث - حضرت آیت الله خامنه ای