خانواده را باید یک سیستم بدانیم و زن و شوهر باید در این سیستم هر شب یک تمرینی را انجام بدهند،‌ این تمرین را در قالب مثال برایتان بیان می کنم؛‌ به عنوان مثال وقتی شما یک غذایی را تولید می کنید، ‌یک سری آشغال هم در کنار آن تولید می شود و تولید غذا بدون آشغال امکان پذیر نیست و سطلی را برای این آشغال تولید شده در نظر گرفته اید و هر شب آن سطل را تخلیه می کنید و اگر آشغال ها را چند روز داخل منزل نگه دارید قطعا دچار مشکلاتی از قبیل تولید حشرات و … خواهید شد؛ در ارتباطات زن و شوهر هم یک سری آشغال تولید خواهد شد و آشغال در سیستم روابط زن و شوهری عبارت است از اینکه من در تعامل با همسرم آنگونه که باید مراعات بکنم، نکردم و یا توقع من در مقابل همسرم آنگونه باید برآورده بشود،‌ نشده است؛ در کنار این ارضای نیاز یک آشغال تولید خواهد شد و آشغال آن کدورتی هست که طرف مقابل از من به دل گرفته و ارزش بیان هم در آن زمان ظاهرا ندارد.

مثلا همسرم برای شام مرا صدا می کند و من چون سرگرم کارم هستم، چند دقیقه دیرتر می روم و این دیرتر رفتن من در او یک کدورتی ایجاد می کند و این کدورت هم از دید خودش ارزش بیان کردن ندارد ولی تبدیل به یک آشغال در وجود خود این فرد و در سیستم خانواده می شود.
حالا برای حل این کدورت چکار باید بکنیم؟ کسانی که در زمینه خانواده کار می کنند معتقد هستند که خانواده ها باید یک تمرین انجام بدهند و آن این است در یک روز تعطیل یا فرصت مناسب خانواده را دور هم جمع کرده، مخصوصا زمانی که بچه کوچکی داریم -چون بچه ها بلد نیستند احساسشان را بیان کنند- و به همراه خانواده یک جلسه بیان احساس داشته باشیم و این جلسه فقط برای بیان احساس باشد نه مجادله، پاسخ دادن و …. مثلا اون شب که برای شام صدات کردم دیر اومدی و ناراحت شدم و برای اینکه تولید منفی نشود هرکس فقط از احساس خودش بگوید و هیچ قضاوتی نکند و همچین جلسه ای باعث از بین رفتن زمینه بسیاری از قهرها و تو خود رفتن ها و … می شود.