اسلام، مکتب تربیت است و والدین را به تربیت نیکوی خود و فرزندانشان سفارش و تشویق نموده است. خداوند متعال در قرآن کریم فرموده است: «یا اَیُّها الَذینَ آمَنوا قُوا اَنْفُسَکُمْ واَهلیکُمْ ناراً؛ ای کسانی که ایمان آورده اید! خود و خانواده تان را از آتش نگاه دارید.»
پیامبر اکرم (ص)نیز در این مورد می فرماید: «اَکْرِمُوا اَولادَکُمْ واَحْسِنُواآدابِکُمْ یَغْفِرْلَکُمْ؛ فرزندان خود را گرامی بدارید و آنان را خوب تربیت کنید.»
پدر و مادر در جایگاه محوری ترین عنصر تعاملات خانوادگی، وقتی به آموزه های اخلاقی در روابط همسری توجه و التزام داشتند، می توانند الگوی قابل قبول و ارزندهای برای انتقال مفاهیم و آموزه های دینی به فرزندان خود باشند. بر این اساس، احترام به همسر می تواند نقش مهمی در تربیت فرزندان داشته باشد.
فریده مصطفوی، دختر امام( در توجه ایشان به نکته مهم تربیتی، می‌گوید: «یادم می‌آید که بچه بودم و با توپ توی اتاق بازی می کردیم. توپ را زدیم و شیشه را شکستیم. آقا (امام) خیلی ناراحت، آمدند که ما را تأدیب کنند که چرا این کار را کردیم، من گفتم: خانم به ما گفتند: در اتاق بازی کنید، عیبی ندارد. تا من این را گفتم، ایشان هیچ نگفتند از اتاق بیرون رفتند و ما را تنبیه نکردند.