بسم الله الرحمن الرحیم

 امیرالمومنین _علیه السلام_ میفرمایند:

وقتي مؤمن برادرش را به خشم آورد، به يقين از او جدا شده است. /حکمت 480/

 براى این گفتار حكيمانه مورد بحث سه تفسير به نظر مى رسد و ممكن است همه آن ها در مفهوم كلام امام(عليه السلام)جمع باشد.

نخست خشمگين ساختن دوستان؛ دوم شرمنده نمودن آن ها؛ و سوم برترى جويى و تكبر دربرابر آن ها

هركدام از اين امور سه گانه براى جدا شدن دوستان از انسان كافى است؛ البته
ممكن است انجام يك مرتبه و دو مرتبه اين كارها تأثيرگذار نباشد ولى به يقين اگر
تكرار شود سبب جدايى از دوستان خواهد شد