حضرت آیت‌الله جاودان؛

بسم الله
حاج آقای حق شناس یک مطلبی می فرمود که حالا من این را برای زیارت امام حسین می گویم که ان شاء الله خدا نصیب همه تان و همه مان بکند. عرضم به حضورتان شما مشرف شدی. من عرض می کنم شما چهار ساعت در حرم نمان. چهار ساعت در حرم نمان. حالا غیر از اینکه مزاحم دیگران هستی و این را کاری نداریم و می خواهیم یک طور دیگر مزاحمت کنیم. شما در این چهار ساعت می توانی ده بار زیارت کنی. از حرم بیرون بیایی و اذن دخول بخوانی و دومرتبه داخل حرم شوی. بار اول اذن دخول خواندی و وارد حرم شدی. خب این یک بار زیارت حساب شد. یک زیارت کردی، دو رکعت نماز خواندی. زیارت وارث بخوانی، خب دو رکعت نماز دارد. زیارت وارث، زیارت خوبی است. بعد دو رکعت نماز خواندی و تمام. این یک زیارت کامل شد. حالا مثلا از بالای سر بیرون می آِیی و از در روبرو وارد می شوی. قبل از اینکه از در روبرور وارد شوی، آنجا یک اذن دخول دیگر می خوانی. این شد بار دوم. شما می توانی این را برای پدرت قرار بدهی. بعد باز یک زیارت می کنی و دو رکعت نماز می خوانی و بیرون می آیی و دومرتبه از در ورودی یک اذن دخول می خوانی و وارد می شوی. باز دومرتبه یک زیارت و دو رکعت نماز و یک زیارت جدید حساب شد. امروز ده بار برای شما زیارت امام حسین نوشتند. اینها مثال بود. فَلیَتَزَوَّدِ زاد و توشه برگیرد. یک زیارت امام حسین. یک زیارت امام حسین خیلی است. بدی اش این است که ما بعد خرابش می کنیم. اگر خرابش نکنیم، همین بهشت است. تمام شد. بهشتت ساخته شد. مسلم شد. اگر آدم بعدش آن را تخریب نکند، بهشت برایت ماند. ماندگار شدی. شما حتما بهشتی هستی. خب. از خودت برای خودت زاد و توشه بگیر. از خودت برای خودت بگیر. که اینجا بگیر را معنی کردند.
.
.