برگزاری دوره معارف فاطمی با هدف بررسی شبهات فاطمیه از سوی مدیریت حوزه علمیه خواهران استان اصفهان
دوره معارف فاطمی با حضور بیش از 80 نفر از مبلغان مدارس علمیه خواهران استان اصفهان با هدف بررسی شبهات فاطمیه در سالن اجتماعات مدیریت حوزه علمیه خواهران استان اصفهان برگزار شد.
حجت الاسلام و المسلمین دکتر علیرضا جوادی، سرپرست نهاد نمایندگی ولی فقیه در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در دوره آموزشی معارف فاطمی گفت: فاصله غدیر تا سقیفه 70 روز بیشتر نبود و طبق نقل اهل تسنن صد هزار نفر در غدیر خم حضور داشتند؛ چگونه چنین جمعیت عظیمی جانشینی حضرت علی(ع) را فراموش کرده و تن به سقیفه دادند؟ سخنان پیامبر اکرم(ص) را در روز عید غدیر شنیدند؛ اما برای این جمعیت کثیر بعد از غدیر چه اتفاقی افتاد؟
وی افزود: چرا امیرالمومنین(ع) در مقابل جسارت هایی که به خانم حضرت زهرا (سلام الله علیها) وارد شد، سکوت کردند؟! آیا چنین موضعی را به انسان های ضعیف نسبت می دهند.
وی با بیان اینکه چگونه با توجه به قدرت زبانزد حضرت علی(ع) طناب به گردن ایشان انداخته و با اجبار ایشان را به مسجد جهت بیعت بردند؟ گفت: آیت الله معرفت در یک ترم تدریس کلاس «قرآن و عهدین» گفتند ریشه حوادث فاطمیه یا داستان سقیفه و غیره به سه قرن قبل برمی گردد.
حجت الاسلام جوادی تصریح کرد: بحث درباره سیره اهل بیت و بطور کلی هر مقوله تاریخی دو مقدمه بسیار مهم لازم دارد که باید واقف به جامعه شناسی آن جامعه، فضا، فرهنگ، قبائل و موقعیت آن بود.
وی اظهار داشت: وقایعی که پیچ ناگهانی دارد و با اعتقاد مردم گره می خورد، فاجعه و ناگهانی نیست بلکه سریالی است که باید ریشه و عقبه آن را در قبل از آن حادثه جستجو کرد.
سرپرست نهاد دانشگاه علوم پزشکی اصفهان خاطر نشان کرد: این که چرا سقیفه در مقابل غدیر عَلَم شد؛ نمی توان فقط 70 روز همان مقطع را پیگیری کرد و به قبل آن هیچ کاری نداشت.
وی گفت: در زیارت عاشورا «اللهم العن یزید خامسا» یزید به عنوان نفز پنجم مورد لعن واقع شده است، قاتل پنجم محسوب می شود و الویت قاتل اول و کارهای چهار نفر اول بستر کار قاتل پنجم می شود.
حجت الاسلام جوادی تصریح کرد: فاصله فوت معاویه پنج ماه و نیم تا آن همه تحول حکومت یزید بود و یزید عامل تنها و اصلی قتل امام حسین(ع) بشمار نمی رود و این امر نیاز به بحث بسیار عالمانه دارد.
وی با اشاره به اینکه یکی از بحث های مهم بحث فتوحات است گفت: مردم فتوحات از چه کشورهایی هستند و چه خصوصیاتی داشتند؟
مردم ایران، عراق، شام از مردم فتوحات هستند و خصوصیات مردم سرزمین فتوحات عبارت بود ازاین که پیامبر اکرم(ص) را ندیده اند، جنگ ندیده اند، علی(ع) و فاطمه(س) را نمی شناسند و اذهان مردم فتوحات بکر است.
وی ادامه داد: این مردم از اول اسلام از زبان معاویه، ابوسفیان به اذهانشان انتقال داده اند و مردم شام حدود 43 سال پای منبر و تفسیر این جماعت نشستند، مردمی که در جنگ کربلا 10000 لشکر عمر سعد فقط از شامیان بود.
حجت الاسلام جوادی تصریح کرد: شخص اول مملکت زمانی ورود به مواضع پیدا می کند که بحران بوجود آید، بنابراین باید به مواضع ورود پیامبر حساسیت نشان داده و دانسته شود که منافقان هم در این عرصه ورود پیدا کرده اند.
وی افزود: از جمله مواضع ورود پیامبر اکرم(ص)عبارت است از بحث منافقان که قرآن به پیامبر اکرم(ص) می فرماید تو نمی دانی این افراد چه کسانی اند. مجموعه ی آیات منافقان، فضای قوی و شدید فعالیت های آن ها را نشان می دهد.
سرپرست نهاد دانشگاه علوم پزشکی اصفهان خاطر نشان کرد: فتح مکه بسیار در تاریخ اسلام موثر بود، شخصی چون ابوسفیان با خصوصیاتی از قبیل تجربه بسیار، قدرت مالی، تجربه جنگی، عِده و عُده، کینه و عداوت؛ اما در فتح مکه مجبور به انتخاب دو راه بود از مکه خارج شود یا بماند و مسلمان شود که مورد دوم را برگزید و در فتح مکه اظهار اسلام ولی در جنگ حنین علیه مسلمانان توطئه کرد.
حجت الاسلام جوادی تصریح کرد: بعد از رحلت پیامبر اکرم و ماجرای سقیفه، نمی توانستند وجود حضرت علی(ع) را نادیده بگیرند، بنابراین تصمیم به قتل ایشان و فرزندان حضرت گرفتند؛ اما چون نمی توانستند مستقیما این کار را انجام دهند، به دنبال فراهم کردن بستری جهت شروع جنگ از سوی حضرت بودند و با آزار و اذیت حضرت علی(ع)، ابتدا ابوسفیان را برای تحریک حضرت علی(ع) برای پس گرفتن خلافت فرستادند؛ نتیجه عاید نشد و در گام بعدی فدک را از حضرت غصب کردند، نتیجه ی دلخواه دشمنان حاصل نشد و گام بعد ی به حضرت زهرا جسارت کردند و امام را به اجبار به مسجد جهت بیعت بردند.
وی گفت: حضرت علی(ع) را بین دو راهی حفظ جان حسنین که بقاء نسل امامت در این امر بود و عکس العمل در مقابل جسارت بی شرمانه دشمنان به خانم حضرت زهرا(س) بود قرار دادند و این امر اوج مظلومیت حضرت علی(ع) با توجه به قدرت و شجاعت زبانزد از یک سو و سکوت معنادار و پر اهمیت حضرت برای حفظ دین و بقاء نسل امامت بود.