در عزّت و ناز دنیا بر یکدیگر پیشی نگیرید،و فریب زینت ها ونعمت ها را نخورید ومغرور نشوید واز رنج و سختی آن ننالید ونا شکیبا نباشید، زیراعزّت وافتخارات دنیا پایان می پذیرد،و زینت ونعمت هایش نابود می گردد،و رنج وسختی آن تمام می شود،
وهرمدّت ومهلتی درآن به پایان می رسد،و هر موجود زنده ای به سوی مرگ میرود.
آیا نشانه هایی از زندگی گذشتگان که بر جا مانده ،شما را از دنیا پرستی باز نمی دارد؟ واگر خردمندید،
آیا در زندگانی پدرانتان آگاهی و عبرت آموزی نیست؟ مگر نمی بینیدکه گذشتگان شما باز نمی گردند؟
و فرزندان شما باقی نمی مانند؟مگر مردم دنیا را نمی نگرید که در گذشت شب و روز ،حالات گوناگونی دارند:
یکی می میرد و بر او می گریند،و دیگری باقیمانده،به او تسلیت می گویند،یکی دیگر بر بستر بیماری افتاده ، دیگری به عیادت او می آید ودیگری در حال جان کندن است،و دنیا طلبی،در جستجوی دنیاست،که مرگ او رادر می یابد،و غفلت زده ای که مرگ او را فراموش نکرده است, و آیندگان نیز راه گذشتگان را می پویند.

بهوش باشید!

مرگ را که نابود کننده لذت ها و شکننده شهوت ها و قطع کننده آرزو هاست, به هنگام تصمیم برکار های زشت, به یاد آورید, و برای انجام واجبات و شکر در برابر نعمت ها و احسان بی شمار الهی, از خدا یاری خواهید.
امیر المومنین علی علیه السلام