شخصی محترمی نقل میکرد که: چنان دچار فقر و تنگدستی شده بودم که تحمل آن برایم دشوار بود, اما درعین حال ابرو داری میکردم و نمیخواستم کسی چیزی به من قرض دهد و دیگران بفهمند که چیزی ندارم, عده ایهستند که به این مسائل حساسند و نمیخواهند دیگران از فقر آنها اطلاع داشته باشند.نقل میکرد در همان روزها یک بار قرآن را برداشتم و نزدیک ضریح حضرت امیرمومنان علیه السلام رفتم و بدون آن که سلام کنم یا زیارت بخوانم, در مقابل ضریح قران را باز کردم و عرض کردم: یا امیرمومنان, شما میشنوید و علم دارید.سپس این آیه را خواندم
{إِنَّ اللَّـهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ}۱؛ خداست که روزی بخش نیرومند استوار است.
و پس از آن گفتم: یا امیر مومنان: به خدا قسم من مفهوم این آیه را نمیفهمم. این را گفتم از حرم بیرون آمدم.
در صحن شخصی را دیدم که مقداری پول به من داد و از ان موقع تا امروز هیچ وقت محتاج پول نشده ام.
.
۱_ذاریات آیه ۵۸