تأثیر فوق‌العاده محیط بر تربیت فرزندان با حیا
استاد تراشیون
برخلاف این که خانواده‌ها تصور می‌کنند تنها تربیت آن‌ها لازمه به ثمر رساندن یک فرزند صالح است باید گفت محیط بیشترین اثر را در تربیت کودکان با حیا دارد و نباید نقش محیط را در تربیت کودکان و نونهالان نادیده گرفت.
محیط در شکل‌گیری شاکله تربیتی و شخصیتی فرزندان بسیار مؤثر است در توصیه‌های اسلامی به خانواده تأکید شده که برای تربیت دینی فرزندان خود اجازه ندهند آن‌ها به هر محیطی وارد شوند و بر همین اساس خانواده‌ها باید مراقب محل تحصیل یعنی مدرسه، دانشگاه و محل رفت آمد و کار کردن فرزندان خود باشند.
بنابراین کودک و نوجوانی که در محیط های گناه آلود رفت و آمد داشته یا با افراد بد حجاب و بی قید معاشرت کرده و یا همچنین بازی رایانه ای، اسباب بازی، فیلم یا داستان‌های نامناسب نگاه می‌کند و می‌خواند نمی‌تواند انسان مقیدی باشد چون به دلیل همزاد پنداری در درازمدت از این شخصیت‌ها الگو برداری کرده است.
نهادینه کردن حیا در فرزندان تا دوران جوانی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.
مثلاً مادر در خانه می‌تواند با کمک گرفتن از دختر خود در کارهای هنری مانند خیاطی و آشپزی او را تحسین کرده و اعضای خانواده به‌خصوص پدر می‌تواند با مشاهده اعمال و این کارهای دختر خود از او تعریف کنند و این تکریم والدین موجب جذب نوجوان از بیرون به محیط خانواده می‌شود که متأسفانه امروز خانواده‌ها دختری را که نیاز به خود نمایی دارد در خانه از برنامه‌های هنری و علمی دور کرده و موجب شده‌اند که دختران نوجوان با خود نمایی و آرایش در خیابان این نیاز خود را پاسخ دهند
دومین راه برای نماز خوان کردن فرزندان این است که فرزندان ما در رفاه کامل نباشند زیرا اعمال معنوی و امور مادی مانند شرق و غرب عالم هستند و زمانی که فرد بیش از حد رفاه زده بوده و به مادیات گرایش داشته باشد به همان میزان دور شدن او از معنویت و اعمال عبادی بیشتر می شود.
