دیدارمان با امام کمی متفاوت با بقیه‌ی دیدارها شده بود. قیافه و سر و وضع بچه‌ها بیشتر به نیروهای آماده برای عملیات شبیه بود تا ملاقات کنندگانِ امام. طبیعی هم بود؛ تازه از میدان نبرد برگشته بودیم و به مناسبت پیروزی بزرگ در «عملیات فتح‌المبین» موافقت شده بود تا با امام ملاقات کنیم. وقتی صحبت‌های امام شروع شد، بچه‌ها از شدت شور و اشتیاقی که به امام داشتند شروع به گریه کردند و صدای گریه‌شان چند باری صحبت امام را قطع کرد.

امام همان‌طور که به حال و هوای فرزندان‌شان نگاه می‌کردند جمله‌ای فرمودند که نشان از تواضع ایشان در برابر رزمندگان بود و با شنیدنش صدای گریه‌ی بچه‌ها بلندتر شد. امام فرمودند: “ما افتخار می‌کنیم، از هوایی استنشاق می‌کنیم که شما در آن هوا استنشاق می‌کنید.”

کتاب کوثر روح الله، ص۴۸-۴۹