امام جعفر صادق عليه‏ السلام فرمودند:

پدرم مرا به سه چيز ادب آموخت و از سه چيز نهى ‏ فرمود. سه نكته ادب اين بود كه فرمود:
فرزندم! هركس با دوست بد بنشيند، سالم نمى‏‌ماند و هر كس گفتارش را كنترل نكند، پشيمان مى‏‌شود، و هر كس به جايگاه‏ هاى بد وارد شود، مورد بدگمانى قرار مى‏‌گيرد(زير سؤال مى‌رود)
و آن سه چيز كه مرا از آن نهى فرمود: دوستى با كسى كه چشم ديدن نعمت كسى را ندارد، و با كسى كه از مصيبت ديگران شاد مى‏‌شود و با سخن‏ چين.

متن حدیث:

 ادَّبَنى اَبى بِثَلاثٍ … و نَهانى عَن ثَلاثٍ: قالَ لى: يا بُنَىَّ مَن يَصحَب صاحِبَ السّوءِ لا يَسلَم وَ مَن لا يُقَـيِّد اَلفاظَهُ يَندَم، وَ مَن يَدخُل مَداخِلَ السَّوءِ يُتَّهَم… وَ نَهانى اَن اُصاحِبَ حاسِدَ نِعمَةٍ وَ شامِتا بِمُصيبَةٍ، اَو حامِلَ نَميمَةٍ..
«تحف العقول، صفحه376»»