امام علي عليه السلام فرمودند:

إنَّ اللّه‏ تَعالى إذا أرادَ بِعَبدٍ خَیرا حالَ بَینَهُ وبَینَ ما یَکرَهُ ، ووَفَّقَهُ لِطاعَتِهِ ، وإذا أرادَ اللّه‏ بِعَبدٍ سوءا أغراهُ بِالدُّنیا وأنساهُ الآخِرَةَ ، وبَسَطَ لَهُ أمَلَهُ ، وعاقَهُ عَمّا فیهِ صَلاحُهُ؛

خداى متعال هر گاه خیر بنده‏اى را بخواهد ، میان او و آنچه ناخوش مى‏دارد ، حائل مى‏شود و او را به طاعت خودش موفّق مى‏دارد ؛ و خدا هر گاه براى بنده‏اى بدى اراده کند ، او را فریفته دنیا مى‏گرداند و آخرت را از یادش مى‏برد و آرزویش را دراز مى‏سازد و او را از آنچه صلاح او در آن است ، باز مى‏دارد.
بحار الأنوار، ج 33 ،ص 97