شرح نامه 31 نهج البلاغه:

⛔️خودپسندی

💠"وَ اعلَم أنّ الإعجابَ ضِدُّ الصَّوابِ وَ آفَةُ الألبابِ”
‘بدان که خودپسندی ضد درستى، و آفت عقلها است’.

توضیح و شرح:
از خود راضى بودن و خود را خوب دیدن، ضد درستى است و بلکه خطا است و خلاف رشد و صلاح آدمى مى باشد. بزرگترین آفت عقل همان خودپسندی و اعجاب بنفس است، عقل آدمى بر اثر اعجاب بنفس آفت زده مى شود و از پاى در مى آید و نورانیت خرد انسانى بر اثر عُجب زائل مى گردد و ظلمات و تاریکى، عقل و فکر و نظر آدمى را فرامى گیرد.

🔶انسان بر اثر عُجب، آنچنان ظلمانى مى شود و به قهقرا مى رود که در عین نادانى و با وجود آنکه مظهر جهل است، خود را حکیم دوران و مجمع فضائل و کمالات مى بیند و در پى رفع جهل خود برنمى آید و مجهولات خویش را از رهگذر پرسش و یادگیرى تبدیل به معلومات نمى کند.

🔷از امام باقر (علیه السلام) نقل شده که: دو نفر وارد مسجد شدند یکى عابد و دیگرى فاسق، ولى بیرون رفتند در حالی که شخص فاسق، مومنى راستین شده بود و آن عابد، فاسق گردیده بود، و این بدان جهت بود که عابد، به عبادت خود مى بالید و دلخوش بود و فکرش در این جهت دور مى زد، ولی اندیشه ى فاسق در پشیمانى بر فسقش بود و از خداوند از گناهانى که انجام داده بود طلب غفران مى کرد.(کافى، ج2 ص314)

🔶و حضرت صادق علیه السلام مى فرماید: ‘مَن دَخَلَهُ العُجبُ هَلَکَ’. کسی که عجب و خود پسندی در وجودش راه یافت هلاک می شود.(کافى، ج4 ص313)

📚منبع: به سوى مدینه فاضله، على کریمى جهرمى