امام کاظم(علیه‏‌السلام) -به مردى که آرزوى مرگ مى‌‌‏‌‌کرد- فرمود:

آیا میان تو و خداوند خویشاوندیى است که به خاطر آن به تو کمک کند؟
عرض کرد: خیر.
فرمود: آیا خوبی‌‌هایی که پیشاپیش برای خود به آخرت فرستاده‌‌‌‌‌ای بیشتر از بدی‌‌‌‌های توست؟
عرض کرد: خیر.
فرمود: پس با این حال، چگونه هلاکت و نابودی ابدى را آرزو مى ‏کنى؟!

متن حدیث:
 سمِعَ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ(ع) رَجُلًا یَتَمَنَّى الْمَوْتَ. فَقَالَ لَهُ: «هَلْ بَیْنَکَ وَ بَیْنَ اللهِ قَرَابَةٌ یُحَامِیکَ لَهَا؟ قَالَ: لَا. قَالَ: فَهَلْ لَکَ حَسَنَاتٌ قَدَّمْتَهَا تَزِیدُ عَلَى سَیِّئَاتِکَ؟ قَالَ: لَا. قَالَ: فَأَنْتَ إِذاً تَتَمَنَّى هَلَاکَ الْأَبَد»
«کشف الغمّة 2: 252»