هرچند مقام علم بالاتر از همه مقامات دنیوی است و مقامات دنیوی در برابر آن ناچیز و ناپایدار است، ولی اگر کسی عقل و ایمان داشته باشد.

حتی اگر علم نداشته باشد، می‌تواند مردم و جامعه را اداره کند؛

به‌شرط اینکه اگر علم داشت و آگاه بود، به علمش عمل کند، و اگر ندانست، از اهلش سؤال و تقلید کند؛

بنابراین، برای اداره‌ تمام جهان کافی است که انسان عاقل و مؤمن و متدین باشد.

 دیانت و عقل برای اداره کره زمین کفایت می‌کند.

در محضر بهجت، ج۲، ص۴۳