از امام باقر عليه السلام و او هم از جدّش اميرمؤمنان نقل ميفرمايند كه :
 مردي برخاست و گفت : اي امير مؤمنان با چه چيز خدايت راشناختي ؟

فرمود : با شكسته شدن عزمها و همتها ؛ چون تصميم به انجام كاري گرفتم مانع شد . و چون عزم كردم پس قضاي الهي با عزمم مخالفت نمود؛ پس دريافتم كه مدّبر كسي است جز من .

مرد گفت :چه باعث شد شكر نعمتهاي او را به جاي آوري ؟

حضرت عليه السلام فرمود: به بلايا نگريستم كه خداوند، آنها را از من دور نمود و غير مرا دچار آن ساخت ؛ از اين رو دريافتم كه او به من نعمت ارزاني داشته است ؛ پس شكرش را برخورد لازم دانستم .

 مرد پرسيد : چرا لقايش را دوست داري ؟

فرمود : چون دريافتم كه براي من دين فرشتگان و فرستادگان و پيامبرانش را برگزيده ؛ دانستم كه مرا گرامي داشته و فراموشم نكرده پس مشتاق لقايش شدم .”