به عنوان نكته ي پاياني شايسته است كه زنان از مسؤوليت سنگين خويش كه همان مديريت خانه و تربيت فرزندان و شوهرداري است؛ آگاهي يابد و براي انجام بعضي از اموراتي كه مسؤوليت ان به عهده ي آنان نيست از مأمن خانه بيرون نيايند تا هدف نظرهاي آلوده و رفتارهاي ناهنجار افراد لاابالي قرار گيرند.
به جز موارد خاص، بي سبب است اگر زنان به دنبال در آمد و نگران پيدا كردن كار در بيرون از خانه مثل شركت ها و اداره ها و… باشند. چرا كه لزومي ندارد زن نگران منبع درآمد براي خويش باشد. زيرا دختر تا زماني كه در خانه ي پدري است، تأمين مخارج وي بر عهده ي پدر است و زماني كه ازدواج كرد و به خانه ي شوهر رفت، اين شوهر است كه بايد همسر خويش را از جهات مادي و معنوي تأمين كند.
گذشته از آنچه گفته شد، اگر زنان فكر درآمد مستقل را در سر مي پرورانند؛ مي توانند به صورت دسته جمعي و يا با تشكيل تعاوني هايي كه اعضاي آن را زنان تشكيل مي دهند و يا مؤسسات خدماتي و توليدي كه كارمندان آن همه زن باشند محيطي سالم را آماده ساخته و در آن محيط مشغول به كار شوند و از طرفي زن مي تواند در خانه مشغول كار و فعاليت باشد و از طريق هنرهاي دستي چون قالي بافي، گلدوزي، خياطي و… مقصود خود را برآورده بسازد.
اشتغال در خانه و در محيط هاي سالم مخصوص زنان نه تنها زنان را از چشم زخم نگاه هاي آلوده و از آسيب هاي روحي و اجتماعي دور نگه مي دارد، بلكه مي تواند در تأمين كمك خرجي آنان مؤثّر باشد.
پيامبر اسلام (ص) مي فرمايند:
(عمل الابرار من النّساء الغزل) 1
«عمل نيك زنان بافندگي است.»
(لا تسكنوا النّساء الغرف… و مروهنّ بالغزل) 2
«زنان را در غرفه ها (جاهايي كه به خيابان عمومي اشراف داشته باشد) سكني ندهيد و فرمان دهيد كه بافندگي كنند.»
در كتاب قريب الاسناد از امام صادق (ع) نقل شده كه امام باقر (ع) فرمود:
«حضرت علي (ع) و حضرت زهرا (ع) در مورد كارهاي خانه و بيرون خانه، از رسول خدا (ص) درخواست داوري كردند. آن حضرت كارهاي درون خانه را به فاطمه (ع) واگذار كرد و كارهاي بيرون خانه را بر عهده ي علي (ع) گذارد.
فاطمه (ع) (در واكنش به اين داوري) مي فرمايد:
جز خدا كسي نمي داند كه از اين تقسيم كار تا چه اندازه خوشحال شدم، از اين رو كه رسول خدا (ص) تحمل زحمت خانه ي مردان را بر من واگذاشت و مرا به اموري موظّف كرد كه ديگر به بيرون رفتن از خانه تصادم با مردان نيازي ندارم.» 3
برخي از دختران جوان به خصوص از اين بابت كه چرا در ادارات، دستگاه هاي دولتي و سازمان ها و شركت ها و كارخانه هاي خصوصي استخدام نمي شوند، عصباني و ناراحتند، در حالي كه وظيفه ي اصلي خود را فراموش كرده اند، حال آن كه اسلام زناني را كه در امر تعليم و تربيت فرزندان به موفّقيّت مي رسند، به عنوان زنان نمونه معرّفي مي كند.
دردآور است اگر بگويم برخي از دختران جوان بر پايه تفكرات غير اصولي و ناصحيح با حقوقي بسيار پايين و بدون هيچ گونه مزايا در برخي از اداره ات و سازمان ها مشغول به كار مي شوند، آيا اين گونه دختران نمي توانند در خانه بيش از اين درامد زا باشند و حال آن كه شخصيت و متانت آنها هم در خانه محفوظ مي ماند؟

1 . همان، ص 158.
2 . همان، ص 184.
3 . رنج ها و فريادهاي فاطمه (س)، ص 38.