این روزها شاهد استفاده ی بعضی جوانان از شلوارهایی که از چند نقطه پاره شده اند و نخ نما شده اند هستیم. بیشتر آنها از نوع لی هستند و بیشتر هم آبی. در اوایل که این نوع شلوارها دیده می شد، بدین صورت بود که چندین خراش در شلوار وجود داشت و کم کم جای خود را به نخ نما شدن و باز پیشرفت کرد (!!!) و تبدیل به شلوارهای پاره گردید.

البته تعدادی هم که هم دارای پارگی و وصله است نیز مشاهده شده است. در اوایل در بین پسران دیده می شد ولی این نوع پوشش به دختران هم سرایت کرده است.

این که چرا یک نوع پوشش تبدیل به مد تبدیل می گردد دلایل مختلفی دارد که می توان به تاثیر پذیری نوجوانان و جوانان از ماهواره ها و اینکه ماهواره و هنرپیشگان غربی آن را ترویج می کنند، چشم و هم چشی ، و عدم تفکر در رفتارها ، اشاره کرد.

کشور ایران دارای فرهنگ اصیل می باشد و دین مبین اسلام نیز به مسلمانان عزتی داده است که او را از پوشیدن هر لباسی برحذر می دارد. چرا که لباس هر فرد نشان شخصیت و پرچم هویت اوست و بزرگان دین ما، پیروی از راه و روش بیگانگان را منع کرده اند و نوع لباس نیز شامل آن می باشد. حتی به ما فرموده اند که هرکس لبس دشمنان ما ، کفار و … را بپوشد یا اینکه خود راشبیه آنها گرداند ، جزء آنان محسوب می شود و با آنها محشور خواهد شد

مبنای استفاده از شلوارهای پاره به ۱۵ سال پیش برمی‌گردد که یک جوان ۱۸ ساله به نام جان استواک که شلوار پاره‌ای داشت خجالت می‌کشید به خیابان برود و به همین دلیل سه نفر از دوستانش هم شلوارهای خود را پاره کرده و همراه او به خیابان رفتند. به این ترتیب شلوارهای پاره‌ای که نماد فقر بود در جامعه اروپایی به مد اصلی تبدیل شد.و خلاصه برای اعتراض به فرق عده ای آن را (علم) کرده اند. یا اینکه در جایی آن را نمادی از یکسری گروههای شیطان پرست دانسته بودند.

خلاصه این به نوعی بد پوششی گسترده تبدیل شده ، به نحوی که باعث نمایان شدن قسمتی از بدن آنها شده است. مخصوصا در دختران که جای بسی تاسف و غصه فراوان دارد.