کسی که در برابر ستمگر سکوت می نمايد و به او اجازه جولان می دهد، در حقيقت به نوعی ظلم را تاييد و با آن سازش می کند و مظلوم را خوار می سازد. اين دو نوع ستم کردن، ايجابی و سلبی، در حيات ملتها وجود دارد؛ هر چند آشکارا به چشم نيايد، ولی حوادثی رخ می دهد که اين حقيقت را آشکار می کند.