عفّت به معناي پاكدامني
16 اسفند 1394 توسط بهرامی
«كساني‌كه امكاني براي ازدواج نمي‌يابند، بايد پاكدامني پيشه كنند تا خدا از فضل خود آنان را بي‌نياز سازد.» (نور/33)
«از آنجا كه در آيه قبل ترغيب به ازدواج مي‌باشد، گاهي با تمام تلاش و كوشش، وسيله ازدواج فراهم نمي‌گردد و خواه يا ناخواه انسان مجبور است مدتي را با محروميت بگذراند. مبادا كساني كه در اين مرحله قرار دارند، گمان كنند كه آلودگي جنسي براي آنان مجاز است و ضرورت چنين ايجاب مي‌كند، لذا بلافاصله در آيه بعد دستور پارسايي مي‌دهد.»
امام علي (ع) در پاداش شخص عفيف مي‌فرمايند: «كسي‌كه در راه خدا جهاد كند و شهيد شود، اجرش بزرگتر از كسي نيست كه بتواند گناه كند و عفّت بورزد. انسان پاكدامن نزديك است فرشته‌اي از فرشتگان خدا شود.»
