از امام زمان علیه السلام نقل شده که خطاب به امام حسین علیه السلام فرمود:

اشهد انّک… کنت… متهجداً فی الظلم (1)
گواهی می‌دهم که تو… در تاریکی‌های شب نماز شب را به جای می‌آوردی .
امام حسین علیه السلام همانند جد و پدرش حضرت علی علیه السلام اهل تهجد و نماز شب در شب‌های تاریک بود، و در سخت‌ترین اوقات در شب عاشورا آن را ترک نکرد. از آيات قرآن و روايات استفاده می شود كه نماز شب از مستحباتی است كه سخت مورد تأكيد قرارگرفته و آثار عميق و گسترده ای در روح و روان و اعمال و دنيا و آخرت انسان دارد. خداوند می فرمايد: تتجافی جنوبهم عن المضاجع يدعون ربهم خوفا و طمعا و مما رزقناهم ينفقون، فلا تعلم نفس ما اخفي لهم من قره اعين جزاء بما كانوا يعملون ، پهلوهای آنها از بستر خواب فاصله می گيرد (از خواب بر می خيزند) و پروردگارشان را از روی بيم و اميد می خوانند و از آنچه به آنان داده ايم انفاق می كنند. هيچ كس نمی داند كه به پاداش عملشان چه چشم روشنی ها برای آنان پنهان و ذخيره شده است.
اگر در فضيلت شب زنده داری و نماز شب چيزی جز همين يک آيه نبود برای اهل ايمان كافی بود كه همه روز را به انتظار آمدن شب و خلوت با دوست باشند.
1. بحارالانوار، ج 101، ص 328.