یکی از مؤمنین به نام ابومحمد حسن بن وجناء می‌گوید:

زیر ناودان طلا در حرم خانه خدا بودم که حضرت ولیّ عصر عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف را دیدم.
دَفَعَ إلَیَّ دَفْتَراً فیهِ دُعاءُالْفَرَجِ وَ صَلاةٌ عَلَیْهِ، فَقالَ علیه السلام: فَبِهذا فَادْعُ.

دفتری را به من عنایت نمود که در آن دعای فرج و صلوات بر آن حضرت بود. سپس فرمود:
به وسیله این نوشته‌ها بخوان و برای ظهور و فرج من دعا کن و بر من درود و تحیت بفرست.

- اکمال الدین شیخ صدوق ص ۴۴۳، ح ۱۷
- بحارالأنوار ج ۵۲، ص ۳۱