حضرت على(ع) مى‏‌‌فرماید:

«بیشترین قربانگاه عقل، زیر پرچم حرص و طمع و آرزوهاست.
و فرمود: بردگان سه دسته‏‌‌اند: بنده آزاد، و بنده شهوت و بنده طمع. هر کس دوست دارد در دوران زندگیش آزاد زندگى کند، پس نباید حرص و طمع را در دلش جا دهد.

متن حدیث:
 «أَکْثَرُ مَصَارِعِ الْعُقُولِ تَحْتَ بُرُوقِ الْأَطْمَاعِ. الْعَبِیدُ ثَلَاثَةٌ عَبْدُ رِقٍّ وَ عَبْدُ شَهْوَةٍ وَ عَبْدُ طَمَعٍ. مَنْ أَرَادَ أَنْ یَعِیشَ حُرّاً أَیَّامَ حَیَاتِهِ فَلَا یُسْکِنِ الطَّمَعَ قَلْبَهُ»
«مجموعه ورّام 1: 49»