امام صادق(علیه السّلام) فرمود:

بنده مؤمن فقیر می‌‌گوید: پروردگارا به من (مال و ثروت) روزى کن تا از احسان و راه‌‌هاى خیر، چنین و چنان کنم. (مثلا مسجد بسازم و إطعام دهم و به بینوایان کمک کنم و …). چون خداى عزوجل بداند نیتش صادق است و راست می‌‌گوید، براى او همان أجر و پاداش را نویسد که اگر انجام می‌‌داد می‌‌نوشت، همانا خدا وسعت بخش و کریم است.

متن حدیث:
 «إِنَّ الْعَبْدَ الْمُؤْمِنَ الْفَقِیرَ لَیَقُولُ یَا رَبِّ ارْزُقْنِی حَتَّى أَفْعَلَ کَذَا وَ کَذَا مِنَ الْبِرِّ وَ وُجُوهِ الْخَیْرِ فَإِذَا عَلِمَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ ذَلِکَ مِنْهُ بِصِدْقِ نِیَّةٍ کَتَبَ اللهُ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلَ مَا یَکْتُبُ لَهُ لَوْ عَمِلَهُ إِنَّ اللهَ وَاسِعٌ کَرِیمٌ»