حضرت صادق(ع) روزى به سفیان ثورى فرمود:

سفیان! هرگاه خدا به تو نعمتى ارزانى داشت و مایل بودى آن نعمت پایدار بماند، زیاد حمد و سپاس خدا را بجا آور، چرا که خداوند در قرآن کریم مى ‏فرماید: «لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ» اگر شکرگزارى کردید افزایش می‌‌دهم براى شما.
و هرگاه دچار فقر و تنگدستى شدى، زیاد استغفار کن، زیرا خداوند می‌‌فرماید: «اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کانَ غَفَّاراً یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکُمْ مِدْراراً وَ یُمْدِدْکُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِینَ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ جَنَّاتٍ»؛ از خدا طلب مغفرت کنید که او بخشنده است، از آسمان براى شما باران فراوان و پى در پى می‌‌فرستد و [در دنیا] به وسیله اموال و فرزندان شما را یاری می‌‌کند و [در آخرت] به شما باغها ارزانى می‌‌دارد.
سفیان! هرگاه امری تو را غمگین کرد، چه مربوط از طرف حاکم باشد یا شخص دیگرى، زیاد بگو لاحول و لاقوّة إلا بالله، که همانا این ذکر، کلید گشایش مشکلات و گنجى از گنجینه ‏هاى بهشت است.

متن حدیث:
قالَ جَعْفَرٌ(ع) یَوْماً لِسُفْیَانَ الثَّوْرِیِّ یَا سُفْیَان‏! إِذَا أَنْعَمَ اللهُ عَلَیْکَ بِنِعْمَةٍ فَأَحْبَبْتَ بَقَاءَهَا فَأَکْثِرْ مِنَ الْحَمْدِ وَ الشُّکْرِ عَلَى اللهِ قَالَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِی کِتَابِهِ الْعَزِیزِ لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ وَ إِذَا اسْتَبْطَأْتَ الرِّزْقَ فَأَکْثِرْ مِنَ الِاسْتِغْفَارِ فَإِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَالَ فِی کِتَابِهِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کانَ غَفَّاراً یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکُمْ مِدْراراً وَ یُمْدِدْکُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِینَ یَعْنِی فِی الدُّنْیَا وَ یَجْعَلْ لَکُمْ جَنَّاتٍ یَعْنِی فِی الْآخِرَةِ، یَا سُفْیَانُ إِذَا حَزَنَکَ أَمْرٌ مِنْ سُلْطَانٍ أَوْ غَیْرِهِ فَأَکْثِرْ مِنْ قَوْلِ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ فَإِنَّهَا مِفْتَاحُ الْفَرَجِ وَ کَنْزٌ مِنْ کُنُوزِ الْجَنَّةِ