ﮐﺘﯿﺒﻪ ﻫﺎ, ﺳﮑّﻪ ﻫﺎ, ﺗﻨﺪﯾﺲ ﻫﺎ, ﻧﻘﺎﺷﯽ ﻫﺎ, ﻓﺮﺵ ﻫﺎ, ﻇﺮﻭﻑ ﻧﻘﺮﻩ ﺍﯼ ﻭ ﻧﻘﺶ ﻫﺎﯼ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﺣﺎﮐﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﭘﺎ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﮐﺮﻩ ﺧﺎﮐﯽ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺍﻧﺪ, ﭘﻮﺷﺶ ﺭﺍ ﻣﺮﺍﻋﺎﺕ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ.

ﺍﺯ ﮐﺘﺎﺏ ﻣﻘﺪّﺱ ﺑﺮﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻋﻬﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺯﻧﺎﻥ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﭘﻮﺷﺶ ﺑﺪﻥ, ﺭﻭﺑﻨﺪ ﺑﺮ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ.(1) ﻭ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﮔﻔﺘﻪ ﯼ ﻗﺮﺁﻥ ﺩﺭ ﻋﻬﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺣﺘﯽ ﻣﻠﮑﻪ ﺳﺒﺎ, ﮐﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﭘﺮﺳﺖ ﺑﻮﺩ, ﭘﻮﺷﺶ ﮐﺎﻣﻞ ﺩﺍﺷﺖ; ﺯﯾﺮﺍ ﺍﺯ ﺁﯾﺎﺕ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻣﻠﮑﻪ ﺳﺒﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﻭ ﻭﺍﺭﺩ ﻗﺼﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺷﺪ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺗﺨﺖ ﺍﻭ ﺑﺮﻭﺩ, ﭼﻮﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﺎﺥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﻨﮕﯽ ﺁﺑﮕﯿﻨﻪ ﻓﺮﺵ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ, ﺑﻠﻘﯿﺲ ﺩﺍﻣﻨﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﻻ ﮐﺸﯿﺪ ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺭﺩ ﺷﺪﻥ ﺧﯿﺲ ﻧﺸﻮﺩ.
ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﺮﺍﻫﯿﻢ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻧﯿﺰ ﺣﺠﺎﺏ ﺭﺍﯾﺞ ﺑﻮﺩ. ﻧﺎﻣﺰﺩ ﺍﺳﺤﺎﻕ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ , ﺑﺮﻗﻊ ﺑﺮ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ.(2)
ﺯﻧﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﻫﺎﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ, ﺍﺯ ﻣﺎﺩﻫﺎ, ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯿﺎﻥ, ﺍﺷﮑﺎﻧﯿﺎﻥ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻧﯿﺎﻥ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﭘﻮﺷﺶ ﺑﻮﺩﻧﺪ.
ﻃﺒﻖ ﻗﺮﺍﯾﻦ ﻭ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﯾﻬﻮﺩ ﻭ ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ ﺩﺭ ﻫﻨﺪ , ﺣﺠﺎﺏ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺍﺳﻼﻡ ﺁﻣﺪﻩ, ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ