#بانوی نمونه اسلام
ﻫﻨﮕﺎﻣﻴﻜﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻋﻠﻴﻬﺎﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺗﻤﻴﺰ ﻭ ﭘﺎﻛﻴﺰﻩ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻗﻨﺪﺍﻗﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻦ ﺧﺪﻳﺠﻪ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ، ﺁﻥ ﻣﺎﺩﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻣﺴﺮﻭﺭ ﺷﺪ ﻭ ﭘﺴﺘﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻫﺎﻥ ﻛﻮﭼﻚ ﻧﻮﺯﺍﺩ ﻋﺰﻳﺰﺵ ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺷﻴﺮﻩ ﻯ ﺟﺎﻥ ﺳﻴﺮﺵ ﻛﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻰ ﺭﺷﺪ ﻭ ﻧﻤﻮ ﻧﻤﺎﻳﺪ. ﺧﺪﻳﺠﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺯﻧﺎﻥ ﺧﻮﺩﺧﻮﺍﻩ ﻭ ﻧﺎﺩﺍﻧﻰ ﻧﺒﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﻴﭻ ﻋﺬﺭ ﻭ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺍﻯ، ﻧﻮﺯﺍﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺷﻴﺮ ﻣﺎﺩﺭ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﻣﻬﻴﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﺳﺎﺯﺩ. ﺧﺪﻳﺠﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﻳﺎ ﺍﺯ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻐﺬﻳﻪ ﻭ ﺑﻬﺪﺍﺷﺖ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﻫﻴﭻ ﻏﺬﺍﺋﻰ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺷﻴﺮ ﻣﺎﺩﺭ ﻧﻴﺴﺖ ﻗﺎﻝ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ (ﻣﺎ ﻣﻦ ﻟﺒﻦ ﺭﺿﻊ ﺑﻪ ﺍﻟﺼﺒﻰ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﺮﻛﺔ ﻣﻦ ﻟﺒﻦ ﺍﻣﻪ- ﻭﺍﻓﻰ ﺝ 3 ﺹ 207. ) ﺯﻳﺮﺍ ﺷﻴﺮ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﺎ ﻭﺿﻊ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﮔﻮﺍﺭﺵ ﻧﻮﺯﺍﺩ ﻭ ﻣﺰﺍﺝ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺍﻭ ﻛﺎﻣﻠﺎ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻰ ﻭ ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺩﺍﺭﺩ، ﻛﻮﺩﻙ ﻣﺪﺕ ﻧﻪ ﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﺭﺣﻢ ﻣﺎﺩﺭ، ﺷﺮﻳﻚ ﻏﺬﺍ ﻭ ﻫﻮﺍ ﻭ ﺧﻮﻥ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺍﺭﺗﺰﺍﻕ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺖ، ﺗﺮﻛﻴﺒﺎﺕ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺷﻴﺮ ﻣﺎﺩﺭ، ﺑﺎ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﻭﻳﮋﻩ ﻃﻔﻞ ﻛﺎﻣﻠﺎ ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺩﺍﺭﺩ. ﻋﻠﺎﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ، ﺩﺭ ﺷﻴﺮ ﻣﺎﺩﺭ ﺗﻘﻠﺐ ﺭﺍﻩ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﻣﻴﻜﺮﺑﻬﺎﻯ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﺯﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ.