رابطه حیا با دینداری
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: «حیا، تمام دین است.» (میزان الحکمه، ج 2، ص 565)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: کسی که از مردم حیا نداشته باشد از خداوند نیز حیا نخواهد داشت. (میزان الحکمه، ج 2، ص 566)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: «حیا، تمام دین است.» (میزان الحکمه، ج 2، ص 565)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: کسی که از مردم حیا نداشته باشد از خداوند نیز حیا نخواهد داشت. (میزان الحکمه، ج 2، ص 566)
تزکیهی اخلاقی برای یک کشور، یک امر ضروری است؛ مهرورزی انسانها با یکدیگر، انصاف انسانها نسبت به یکدیگر، رعایت حال انسانهای دیگر در برنامهریزی زندگی انسان، رحم و مروت بین افراد بشر، چیزهائی است که زندگی بشر را آرامش میبخشد. اگر ملاحظه میکنیم که دنیا امروز بیش از گذشته در آتش ناامنیها میسوزد - ناامنی، امروز بزرگترین بلای بشر یا لااقل یکی از بزرگترین بلایای بشری است؛ انسانها در درون خانوادهشان امنیت ندارند؛ در محیط زندگی اجتماعی امنیت ندارند؛ در میان کشور و میهن خودشان امنیت ندارند - این ناامنی ناشی از سوء سیاستها، ناشی از قدرتطلبیها، ناشی از بیاخلاقیها، ناشی از دوری انسانها از تزکیه است. و اسلام ما را به تزکیه دعوت میکند و این یک قلم بسیار عمده از تعالیم اسلام است. «يَتلو عَلَيكُم آياتِنا وَيُزَكّيكُم وَيُعَلِّمُكُمُ الكِتابَ وَالحِكمَةَ » (بقره :151) آیات الهی را تلاوت میکند و آنها را تزکیه میکند؛ آنها را تعلیم میدهد.۱۳۸۶/۰۵/۲۰
بیانات امام خامنه ای در دیدار کارگزاران نظام در سالروز مبعث
#تزکیه #امنیت
خيرات الهي از مقام ربوبيتش به طور نامحسوس صادر ميشود و مقدار و عدد آن هم قابل شمردن نيست ؛لذا به هرچيزي كه داراي زياده غيرمحسوسي است ميگويند: اين چيز مبارك و داراي بركت است .
برکت نامحسوس بوده و «با دو دو تا چهارتای» ما قابل سنجش نمی باشد. مثل چیدن برگ های ریحان , علی الظاهر کم می شه اما به سرعت پر بار می شود .
یا به عنوان مثال سگ در طول یکسال شش توله به دنیا می آورد و یک گوسفند فقط یک بره میزاید، و همیشه گوسفندان ِ زیادی قربانی می شوند اما هرگز کسی سگی را قربانی نمی کند، عقل ظاهربین ما حکم می کند که باید گله های سگ داشته باشیم و گوسفند به صورت انگشت شمار یافت شود، ولی امر بالعکس بوده و گله های گوسفند به وفور یافت می شود. شاید یکی از معانی روایت ذیل نیز همین باشد:
نبی اکرم فرمود:النّبيّ «ص»: … إنّ اللَّه أنزل ثلاث بركات: الماء و النّار و الشّاة. پيامبر «ص»: خداوند سه بركت نازل كرده است: آب و آتش و گوسفند.
(بحار الأنوار، ج61، ص 13)
شعيب ،يكي از شاگردان امام صادق مي گويد: در محضر امام صادق علیه السلام بودم،
مردي به حضور آن حضرت آمد و گفت: من يكي از ارادتمندان و دوستان صميمي شما هستم، نيازمند شديد شده ام، به افراد فاميلم مراجعه نمودم ولي پاسخ منفي آنها، مرا از آنها دورتر گردانيد…
امام صادق علیه السلام: آنچه خداوند (از قبول امامت و تشيع) به تو داده، بهتر از آن (مال دنيا) است كه از تو گرفته است.
شعيب: قربانت گردم، از خدا بخواه تا مرا از خلقش، بي نياز سازد.
امام صادق علیه السلام: خداوند روزي هر كسي را چنان خواسته كه از دست ديگري تأمين شود
⚡️بنابراين چنين دعائي درست نيست.
بلكه چنين دعا كن كه:
خداوند تو را از نيازمندي به اشرار، بي نياز كند، نه اينكه خداوند تو را از همه مخلوقاتش بي نياز سازد
اصول کافی باب بعد از باب فضل فقراء المسلمين، حديث 1، ص 266 - ج 2.
حضرت فاطمه (علیها السّلام) فرمودند
اِنَّ السَّعیدَ، کُلَّ السَّعیدِ، حَقَّ السَّعیدِ مَن اَحَبَّ عَلیّاً فی حَیاتِهِ وَ بَعدَ مَوتِهِ؛ همانا سعادتمند کامل و خوشبخت حقیقی است که علی علیه السّلام را در حیاتش و پس از وفاتش دوست بدارد.
شرح حدیث
دوستی علی یعنی دوستی پیامبر و خدا.
محبّت امام علی علیه السّلام در طول محبّت خدا و رسول قرار دارد. این مودّت هم در دنیا کارساز است هم در آخرت. نتیجه ی آن به اصلاح رفتار منتهی می شود.
مگر می شود کسی علی علیه السّلام را دوست بدارد و به راهِ جز او برود؟
مگر پذیرفتنی است کسی مدعی محبّت او باشد، اما در اعمال خود شباهتی به مولا و محبوب خود نداشته باشد؟ دوستی انسان را به همرنگی و همسویی می کشاند و دوستدار علی علیه السّلام صالح و متّقی و خداترس خواهد بود؛ چرا که از مولایش دراینگونه کارها تبعیّت می کند.
این همان سعادت و کامیابی است که در حدیث آمده است.
آنان که در زمان او بودند و او را از نزدیک می دیدند و فضایل او را می شناختند، دوستش داشتند.
امروز که علی علیه السّلام در میان ما نیست، سخنان و سیره و رفتارش برای ما معلوم است و ما از راه کتب و روایات و منابع موجود جلوه های خدایی آن امام را می شناسیم و به او مهر می ورزیم.
دوستدار علی علیه السّلام دوستدار حق و عدل و فضیلت است و چنین محبتی برای انسان سعادت به ارمغان می آورد.
پی نوشت
نهج الحیاة، ص 48
منبع
حکمت های فاطمی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از حضرت فاطمه علیها السّلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ سوم (1390)
#بانوی نمونه اسلام
ﻫﻨﮕﺎﻣﻴﻜﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻋﻠﻴﻬﺎﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺗﻤﻴﺰ ﻭ ﭘﺎﻛﻴﺰﻩ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻗﻨﺪﺍﻗﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻦ ﺧﺪﻳﺠﻪ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ، ﺁﻥ ﻣﺎﺩﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻣﺴﺮﻭﺭ ﺷﺪ ﻭ ﭘﺴﺘﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻫﺎﻥ ﻛﻮﭼﻚ ﻧﻮﺯﺍﺩ ﻋﺰﻳﺰﺵ ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺷﻴﺮﻩ ﻯ ﺟﺎﻥ ﺳﻴﺮﺵ ﻛﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻰ ﺭﺷﺪ ﻭ ﻧﻤﻮ ﻧﻤﺎﻳﺪ. ﺧﺪﻳﺠﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺯﻧﺎﻥ ﺧﻮﺩﺧﻮﺍﻩ ﻭ ﻧﺎﺩﺍﻧﻰ ﻧﺒﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﻴﭻ ﻋﺬﺭ ﻭ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺍﻯ، ﻧﻮﺯﺍﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺷﻴﺮ ﻣﺎﺩﺭ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﻣﻬﻴﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﺳﺎﺯﺩ. ﺧﺪﻳﺠﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﻳﺎ ﺍﺯ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻐﺬﻳﻪ ﻭ ﺑﻬﺪﺍﺷﺖ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﻫﻴﭻ ﻏﺬﺍﺋﻰ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺷﻴﺮ ﻣﺎﺩﺭ ﻧﻴﺴﺖ ﻗﺎﻝ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ (ﻣﺎ ﻣﻦ ﻟﺒﻦ ﺭﺿﻊ ﺑﻪ ﺍﻟﺼﺒﻰ ﺍﻋﻈﻢ ﺑﺮﻛﺔ ﻣﻦ ﻟﺒﻦ ﺍﻣﻪ- ﻭﺍﻓﻰ ﺝ 3 ﺹ 207. ) ﺯﻳﺮﺍ ﺷﻴﺮ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﺎ ﻭﺿﻊ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﮔﻮﺍﺭﺵ ﻧﻮﺯﺍﺩ ﻭ ﻣﺰﺍﺝ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺍﻭ ﻛﺎﻣﻠﺎ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻰ ﻭ ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺩﺍﺭﺩ، ﻛﻮﺩﻙ ﻣﺪﺕ ﻧﻪ ﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﺭﺣﻢ ﻣﺎﺩﺭ، ﺷﺮﻳﻚ ﻏﺬﺍ ﻭ ﻫﻮﺍ ﻭ ﺧﻮﻥ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺍﺭﺗﺰﺍﻕ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺖ، ﺗﺮﻛﻴﺒﺎﺕ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺷﻴﺮ ﻣﺎﺩﺭ، ﺑﺎ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﻭﻳﮋﻩ ﻃﻔﻞ ﻛﺎﻣﻠﺎ ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺩﺍﺭﺩ. ﻋﻠﺎﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ، ﺩﺭ ﺷﻴﺮ ﻣﺎﺩﺭ ﺗﻘﻠﺐ ﺭﺍﻩ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﻣﻴﻜﺮﺑﻬﺎﻯ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﺯﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ.