رابطه حیا با دینداری
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: «حیا، تمام دین است.» (میزان الحکمه، ج 2، ص 565)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: کسی که از مردم حیا نداشته باشد از خداوند نیز حیا نخواهد داشت. (میزان الحکمه، ج 2، ص 566)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: «حیا، تمام دین است.» (میزان الحکمه، ج 2، ص 565)
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند: کسی که از مردم حیا نداشته باشد از خداوند نیز حیا نخواهد داشت. (میزان الحکمه، ج 2، ص 566)
در روایت میفرماید که:این کمک و نصرت از خدا برای مؤمن کافی است که مؤمن ببیند،دشمن خدا،دشمن او،به معاصی عمل می کند.
چه چیزی میتونه جوان مارو از گناه نجات بده؟
اینکه ببینه “دشمنا"دارن او رو به گناه دعوت میکنن.
در روایت می فرماید این بزرگترین نصرت خداست.
پیامبر خدا(ص) فرمود:
روز قیامت یک نفر را به درگاه خدا میآوردند و نامه عملش را به دستش میدهند و حسنات خود را در آن نبیند. میگوید خدایا این نامه عمل من نیست، چون حسناتم را در آن نمیبینم.
به او گفته میشود پروردگارت نه عملی را گم میکند و نه فراموش، بلکه بخاطر غیبت کردن، عملت بر باد رفته است. آنگاه شخص دیگرى را میآورند و نامه عملش را به او میدهند و در آن طاعت بسیار میبیند و میگوید بارالها این طاعتها را من نکردهام. به او گفته میشود چون فلانى تو را غیبت کرد، حسناتش به تو داده شده است.
متن حدیث:
«یُؤْتَى بِأَحَدٍ یَوْمَ الْقِیَامَةِ یُوقَفُ بَیْنَ یَدَیِ اللهِ وَ یُدْفَعُ إِلَیْهِ کِتَابُهُ فَلَا یَرَى حَسَنَاتِهِ فَیَقُولُ إِلَهِی لَیْسَ هَذَا کِتَابِی فَإِنِّی لَا أَرَى فِیهَا طَاعَتِی فَیُقَالُ لَهُ إِنَّ رَبَّکَ لَا یَضِلُّ وَ لَا یَنْسَى ذَهَبَ عَمَلُکَ بِاغْتِیَابِ النَّاسِ ثُمَّ یُؤْتَى بِآخَرَ وَ یُدْفَعُ إِلَیْهِ کِتَابُهُ فَیَرَى فِیهَا طَاعَاتٍ کَثِیرَةً فَیَقُولُ إِلَهِی مَا هَذَا کِتَابِی فَإِنِّی مَا عَمِلْتُ هَذِهِ الطَّاعَاتِ فَیُقَالُ لِأَنَّ فُلَاناً اغْتَابَکَ فَدُفِعَتْ حَسَنَاتُهُ إِلَیْکَ»»
«بحار الأنوار 72: 259»
هارون الرشید عباسى، پسرى بنام «قاسم» داشت، که از علایق دنیوى فرار کرده بود و همیشه به گورستانها میرفت و همانند ابر بهار زار زار مىگریست.
روزى هارون در مجلس بود و قاسم آمد. جعفر برمکى(وزیر هارون) خندید!
هارون پرسید: چرا مىخندى؟
گفت: احوال این پسر، أصلا به شما خلیفه نمىخورد و دائما با فقراء همنشین است و به گورستانها مىرود!
هارون گفت: شاید به او حکومت جائى را ندادهایم اینطور رفتار مىکند. او را خواست نصیحت کند و گفت: مىخواهم حکومت مصر را بتو بدهم و اگر دنبال عبادت هم مىروى، وزیر صالح و کاردان بتو مىدهم، اما قاسم قبول نکرد.
هارون حکومت مصر را برایش نوشت و مردم تهنیت گفتند و بنا بود فردا به آنجا برود. اما قاسم شبانه فرار کرد.
هارون توانست ردّ پاى قاسم را تا رودخانه بگیرد، اما بعدش را نتوانست پیدا کند.
قاسم سوار کشتى شد و به بصره رفت.
عبدالله بصرى میگوید: دیوار خانهام خراب شده بود، دنبال کارگر به میدان شهر رفتم. به جوانى برخورد کردم که نشسته قرآن مىخواند، بیل و زنبیل نزدش گذاشته بود. از او درخواست کردم بیاید کار کند.
گفت: مزد چقدر است؟ گفتم: یک درهم. قبول کرد و حرکت کردیم.
از صبح تا غروب به اندازه دو نفر برایم کار کرد. خواستم پول بیشتر بدهم قبول نکرد.
فردا دنبال او رفتم، اما او را پیدا نکردم. از اطرافیان در مورد او سؤال کردم. گفتند: این جوان فقط روزهاى شنبه کار مىکند و بقیه ایام مشغول عبادت است!
روز شنبه دنبال او رفتم. برای کار او را به منزل بردم. مزدش را دادم و رفت. شنبه دیگر رفتم او را ندیدم. گفتند: دو سه روز است که مریض احوال است و خانهاش در فلان خرابه است.
رفتم او را پیدا کردم و گفتم: من عبدالله بصرى هستم. گفت: شناختم. گفتم: شما چه نام دارید؟
گفت: من قاسم، پسر هارون خلیفه عباسى هستم. بر خود لرزیدم.
او گفت: من در حال مردنم. وقتى از دنیا رفتم، این بیل و زنبیل مرا به آن کسى بده که قبر حفر مىکند. این قرآن را به کسى بده که بتواند برایم قرآن بخواند. این انگشتر را به بغداد ببر، روز دوشنبه مجلس عام است، به پدرم بده و بگو: این را روى اموال دیگرش بگذارد، روز قیامت خودش جواب دهد!
عبدالله بصرى مىگوید: قاسم خواست حرکت کند، نتوانست. دو مرتبه خواست حرکت کند، نتوانست.
گفت: عبدالله زیر بغلم را بگیر؛ آقایم أمیرالمؤمنین(علیهالسلام) آمده است. بلندش کردم، بعد جان به جان آفرین تسلیم کرد.
پيامبر اکرم صلّي الله عليه و آله فرمودند:
ثَلاثٌ لَو يَعلَمُ النّاسُ ما فيهِنَّ ما اُخِذنَ اِلاّ بِسَهمَةٍ حِرصا عَلى ما فيهِنَّ مِن الخَيرِ وَ البَرَكَةِ: اَلتَّذينُ بِالصَّلاةِ وَ التَّهجيُر بِالجَماعاتِ وَ الصَّلاةُ فى اَوَّلِ الصُّفوفِ.
سه چيز است كه اگر مردم آثار آن را مى دانستند، به جهت حريص بودن به خير و بركتى كه در آنها هست، به قرعه متوسل مى شدند: اذان نماز، شتاب به نماز جماعت و نماز در صف اول.
كنزالعمّال، ح 43235
حجت الاسلام قرائتی:
آن ماهواره ها علیه ارزش های ما فیلم درست می کنند…
آیا یکی از این کشورها حاضر هست که فرمول های علمی شان را یاد ما بدهند⁉️
ولی,هرزگی را به ما می دهند تا مردم به عیاشی مشغول شوند‼️
ما باید بدانیم که دشمن , ما را دوست ندارد.
قرآن میفرماید: دشمن شما روشن است.
آیا دشمن, حاضراست یک طرح علمی را از طریق ماهواره واینترنت دراختیار ما بگذارد؟
خیر…
ولی وسایل عیاشی را مجانی,در اختیار ما می گذارند… آن ها می خواهند که مردم ما هرزه شوند…همه ابزار آنها بر علیه ماست