زهرا اشراقی، نوه امام( نقل کرده است): «یک بار که همسر امام به مسافرت رفته بودند، امام خمینی خیلی دلتنگی میکردند. وقتی ایشان اخم میکردند، ما به شوخی می گفتیم: اگر خانم باشند، آقا می خندند. وقتی نباشند، آقا ناراحت هستند و اخم می‌کنند. خلاصه ما هرچه سربه‌سر آقا گذاشتیم، اخم ایشان باز نشد. بالأخره من گفتم: خوش به حال خانم که شما این قدر دوستشان دارید و امام گفتند: خوش به حال من که چنین همسری دارم. فداکاریی که خانم در زندگی کردند، هیچ کس نکرده است.»

روش الگویی، از بهترین و مؤثرترین روشهای تربیت انسانی است. یکی از شخصیت‌های عصر ما که سیره او در ابعاد گوناگون زندگی می‌تواند الگوی ارزشمندی برای همگان باشد، امام خمینی است. همان گونه که بهره گیری از سیره آن عزیز سفرکرده در عرصه های فردی و سیاسی، آثار و برکات فراوانی را به همراه دارد، الگو قرار‌دادن سیره خانوادگی ایشان نیز می تواند برای خانواده ها الهام بخش و کمال آفرین باشد. احترام و محبت در روابط خانوادگی، نقش بسیار مهمی در سلامت خانواده دارد. هرچه احترام و محبت بیشتر باشد، زندگی خانوادگی از آرامش و لذت افزونتری برخوردار خواهد بود. حفظ حرمت زنان و رعایت آداب معاشرت با آنان، از توصیه های خداوند بر مردان است. شادابی کانون خانواده، بستگی به حضور بانشاط زن در این کانون دارد؛ اما نشاط زن، به احترام و محبت مرد و زن به یکدیگر وابسته است.

 حضرت امام خامنه‌ای:

 آن کسی که از قضایا و سرگذشت کشمیر مطّلع باشد، میداند که آنچه مسلمانان بیچاره‌ی کشمیر میگویند، یک سر سوزن از حق دور نیست. کسانی که آنها را خاموش میکنند، ناحق میگویند. کسانی که به آنها حمله میکنند، عمل ناحق انجام میدهند. متأسفانه دنیا هم به این قضایا، با خونسردی نگاه میکند.

 ۱۳۶۹/۰۳/۰۴

فاطمه ي زهرا (ع) فقط به كارهاي خانه چون بچه داري، شوهرداري و خانه داري بسنده نمي كرد، بلكه در مسائل سياسي، اجتماعي، نظامي و عبادي نقشي به سزا داشت و نسبت به مسائل اجتماعي و سياسي جامعه اسلامي بي تفاوت نبود.
گاه در جبه هاي جنگ حضور مي يافت و به مداواي مجروحان مي پرداخت و به آنها آب مي رساند و جبهه ي حق را ياري مي كرد و گاه براي پيروزي رزمندگان اسلام به نيايش مي پرداخت. آن حضرت در نبرد احد، خندق و فتح مكه حضور داشتند. وجود مساجد سبعه در خندق كه يكي از آنها به نام حضرت زهرا (ع) مي باشد، يادگار آن حضرت است.
در جنگ احد فاطمه ي زهرا (ع) به همراه چهار زن ديگر به منطقه ي نبرد مي رود و چون چهره ي پيامبر (ص) را آغشته به خو مي بيند، پدر را در آغوش مي گيرد و خون از چهره ي ايشان پاك مي كند و چون چشمش به شمشير خونين علي (ع) مي افتد آن را مي گيرد و مي شويد و مي فرمايد: چه خوب جنگيده اي!
فاطمه ي زهرا (ع) پس از رحلت پيامبرگرامي كه خلافت را غصب كردند و فدك را از او گرفتند، همراه زنان بني هاشم به مسجد آمد و در جمع مسلمانان حاضر و ضمن خطبه اي كه پشت پرده خواند، از بدعت ها، ستم ها، حق كشي هاف تحريف هاف فراموش كردن وصيت پيامبر و احياي سنت هاي جاهلي انتقاد كرد.
حضرت زهرا (ع) تلاش براي اثبات حق و مقابله با انحراف در رهبري امت اسلامي را تكليف خود مي دانست، گاهي شب ها به همراه علي (ع) به در خانه ي مهاجران و انصار مي رفت و در حمايت از ولايت وصيت پدرش را ياآور مي شد و آنان را به دفاع از حق شوهرش در مساله ي خلافت و حق خودش فرا مي خواند، هر چند آنان با سردي و بي مهري جواب مي دادند.
تا حيات حضرت زهرا (ع) علي (ع) حامي نيرومندي داشت و به تعبير بعضي از بزرگان، به خاطر فاطمه (ع) حرمت اميرالمؤمنين (ع) را تا حدّي پاس مي داشتند، اما پس از شهادت فاطمه ع، حضرت علي (ع) تنها و بي پناه ماند.

 شدت یاد شدن انها در قرآن کریم و سنت پیامبران و کتب آسمانی.

 اهتمام پیامبران گذشته به گریستن برای امام حسین علیه السلام و بر پا نمودن مجالس سوگواری و مرثیه پیش از شهادت آن حضرت،نظیر اهتمام امامان گذشته است به دعا نمودن برای فرج مولی حجه ابن الحسن (عج) و طلب ظهور آن حضرت پیش از وقوع غیبت.

 شدت اهتمام هر دو امام بزرگوار به امر به معروف و نهی از منکر.

 نبودن بیعت طاغوت زمان بر آن دو که در اوصاف امام حسین در روز عاشورا آمده که به آن حضرت عرض شد:به حکم و حکومت عمو زادگانت فرود آور. فرموند: «به خدا قسم!هرگز دستم را از روی خواری ذلت به شما ندهم و مانند بردگان فرار نمی کنم.»

فرشتگان هر دو بزرگوار را به اذن خداوند متعال به آسمان بالا بردند.

 آرزو و تصمیم به یاری کردن امام حسین علیه السلام در روز عاشورا، ثواب شهید شدن با آن حضرت را دارد. آرزوی بودن با امام عصر در زمان ظهور و قصد یاری کردن آن حضرت و جهاد با دشمنانش در رکابش نیز ثواب شهادت را دارد.

 امام حسین علیه السلام ترسان از مدینه بیرون رفت و در مکه نزول کرد، سپس به سوی کوفه حرکت نمودحضرت حجت نیز نظیر همین برایش اتفاق می افتد.

 مصیبت آن دو بزرگوار سخت ترین مصیبت هاست اما مصیبت امام حسین از آن جهت و مصیبت حضرت مهدی (عج) به سبب طولانی بودن غیبت و مهنتش است.