همان گونه که تقوا اولین و برترین وسیله رشد و تعالی انسان است، زن صالحه نیز در مرحله دوم وسیله رشد و تعالی انسان است که به واسطه آن بهره مادی و معنوی نصیب و روزی وی خواهد شد. یعنی اگر انسان نتوانست از راه تقوا به خدا نزدیک شود و خود را از فساد و آلودگی های اخلاقی و عقیدتی نجات دهد، لااقل از راه ازدواج با زن صالحه، می تواند راه رشد و تعالی انسانی را بپیماید و از این طریق به خدا نزدیک شود. همان گونه که زنان ناصالح می توانند زندگی را تباه سازند و عرصه را بر شوهر تنگ نموده راه انحراف و فساد را در خانه بارور سازند، زنان صالحه نیز می توانند زندگی را شیرین، شوهران را دلگرم و صفا و صمیمیت را در خانه به ارمغان آورند و راه را برایب رسیدن به اهداف عالیه انسانی و اسلامی باز نمایند.
چهلچراغ پیوند، حسین محمدیان امیری، ص 62