در دو مقطع حساس تاریخ اسلام،یکی بعد رحلت پیامبر(ص) و دیگری بعد شهادت اباعبدالله الحسین (ع) که اسلام بیش از حد غریب شده بود و طبق روایات فقط 3,4 نفر مؤمن حقیقی باقی مانده بود،در این دو مقطع حساس دو زن پرچمدار حفظ دین شدند.یکی فاطمه زهرا(س) و دیگری حضرت زینب (س).

این اتفاق تصادفی نیست و نشاندهنده این است که در شرایطی که از مردان جامعه براى بهسازی وضع جامعه،احیای دین و زنده کردن دلها برای دین کاری بر نمی آید،از زنان جامعه کارهای فراوانی بر خواهد آمد.

این دو مقطع نشان می دهد که زنها می توانند مسئولیتهای فرهنگی و فرهنگ سازانه ای را به دوش بگیرند که مردان هرگز نمی توانند این مسئولیت را ایفا کنند.چون خداوند متعال استعداد خاصی در جهت فرهنگ سازی ،در وجود بانوان محترم بودیعه قرار داده است.

اگر زنان مؤمن جامعه ما از این استعداد بهره ببرند،جامعه را به اعلی درجات می رساند.