امام صادق علیه السلام می فرمایند:
اَرج الله رَجاءَ لایجرّئک عَلی مَعصیتِه و خَف اللهَ خوفاً لا یؤیسُک مِن رَحمته؛

به خداوند امیدوار باش، امیدی که تو را بر انجام معصیتش جرات نبخشد و از خداوند بیم داشته باش بیمی که تو را از رحمتش ناامید نگرداند. جامع الاخبار(شعیری) ص98

با پيچك خيال تو…

كوچه‏ هاى مدينه هنوز هم ياد تو را دارند و داد مظلوميتت را سر مى‏دهند. خاك بقيع، مناجات ‏هاى شبانه‏ ات را فرياد مى ‏زند و سنگ‏هايش اشك خشكيده ‏ات را به تفسير مى‏ كشند. اينجا هنوز هم بوى كلاس‏هاى با صفايت را دارد. هنوز هم درس و مدرسه با ياد تو شروع مى‏ شود. ديوارهاى مدينه با ياد دست نوازشگر تو بر سر يتيمان، ساز يارى مى‏ نوازند و به جاى بازوان پر توانت، تكيه‏ گاهى براى گريستن عاشقان مى‏ شوند. وقتى نسيم صبح وزيدن مى‏ گيرد، صداى «ان شفاعتنا لا تنال مستخفا بالصلوة» عارفانه‏ ات به گوش مى‏ رسد.

او كه مدرس توحيد مفضل بود، بعد از اميرالمؤمنين (عليه‏ السلام) بهترين ادله عقلى را به يادگار گذاشت.

آرى او، امام جعفر صادق(عليه‏السلام)، امام عشق و آزادى، حال ديگر در بقيع هميشه خاموش، آرميده است.

بيا! بيا امشب خود را در مدينه ببينيم؛ پشت پنجره‏هاى مشبك بقيع. هواكه تاريك مى‏ گردد، مدينه روشن است. امشب در كوچه‏ هاى مدينه خانه‏ اى آتش گرفته است.

سرمایه امروز بقیع، اشک است و اشک. مدینه، جهان را از شیون اکنون خود پر کرده است. امروز بقیع در لباس سوگ، چکیده اشک‏های غربت شیعیان است و دانش، بحارالانوار اشکی است که به تمامی برگ‏های زرین احادیث، تسلیت می‏ گوید.

** شهادت ششمین امام شیعیان، بنیانگذار تعادل اندیشه و نخستین پایه گذار عرفان در اسلام، حضرت امام صادق علیه ‏السلام را تسلیت می‏ گوییم.**