بصیرت وحی نیست که در سینه هر کسی نازل شود،بصیرت با حرف زدن،با توضیح دادن با تبیین کردن به وجود می آید.شما بروید ببینید این خطبه های امیرالمومنین در نهج البلاغه،همه اش در راه بصیرت زایی است.شما میدانید که همه ی این خطبه ها و نامه ها و کلمات قصار،برای همین چهار سال و نه ماه حکومت امیرالمونین است.همه ی خطبه ها همین است،یعنی شما باید تبیین کنید جامعه را،به جامعه بصیرت بدهی بعد نگاه کنی که چه میکنند.وقتی ما این کار را نکردیم چه توقعی دارید؟الان واقعا راه انقلاب کدام است؟الان مثلا ما از مردم مظلوم سوریه اگر حمایت کردیم این راه انقلاب است یا نه؟به درد انقلاب میخورد یا نه؟به درد دنیا و آخرت ما میخورد یا نمیخورد؟این را باید به مردم بگوییم.توضیح دهید