در روایتی نقل شده است كه پیامبر فرمودند:

قسم به آن كه معبودی جز او نیست به هیچ مۆمنی خیر دنیا و آخرت داده نشد مگر به سبب حسن ظن و امید او به خداوند و خوش خلق بودنش و خودداری از غیبت مۆمنان. قسم به آن كه جز او معبودی نیست هیچ مۆمنی پس از توبه و استغفار عذاب نشد، مگر به سبب سوءظن او به خداوند و كوتاهی در امید بستن به خدا و بدخلقی و غیبت مۆمنان. قسم به آن كه جز او معبودی نیست، گمان هیچ بنده مۆمنی به خداوند نیكو نشود مگر آن كه خداوند همراه گمان بنده مۆمن خود باشد همان طور با او رفتار كند كه گمان او بوده است زیرا خداوند كریم است و نیكی ها به دست اوست و حیا می كند از این كه بنده مۆمنش به او گمان نیك برد و او خلاف گمان او و امید بنده با او رفتار كند. سپس فرمود: فاحسنوا باللَّه الظن و ارغبوا الیه؛ (6) پس به خدا خوش گمان باشید و به سوی او راغب شوید.