‏از آنجايى كه شوخى با نامحرم، حريم ميان آنها را كمرنگ نموده و احتمال وقوع گناه را تقويت مى‏كند، اولياى دين، افراد را از شوخى با نامحرمان برحذر داشته‏اند.

امام على (علیه السلام) فرمود:

مَنْ فَاكَهَ امْرَأة لَا يَمْلِكُهَا حُبِسَ بِكُلِّ كَلِمة كَلَّمَهَا فِى الدُّنْيَا أَلْفَ عَام‏(1)
هركس با زن نامحرمى شوخى كند، براى هر كلمه‏اى كه با او در دنيا گفته است، خداوند او را هزار سال زندانى مى‏كند.

ابوبصير مى‏گويد: به زنى درس روخوانى قرآن مى‏دادم. كمى با او شوخى كردم.
وقتى خدمت امام باقر (علیه السلام) رسيدم به من فرمود: چه چيزى به آن زن گفتى؟ رنگم پريد و خجالت كشيدم سپس فرمود: ديگر به طرف آن زن نرو و به او درس مده. (2)

پرسش: شوخى كردن با نامحرم چه حكمى دارد؟

پاسخ: اگر با قصد لذت جنسى باشد و يا بترسد به گناه بيفتد جايز نيست.(3)

〰〰〰〰〰〰
1- وسائل الشيعه، ج 20، ص 198، باب 106، ح 25418.
2-همان، ج 14، ص 144.
3-عروة الوثقى، ج 2، النكاح، م 31 و 39؛ جامع المسائل فاضل، ج 1، س 1720.