یکی از ستایش هایی که خداوند در قرآن از انبیا دارد، داشتن روحیه شکرگزاری است. مثلاً در مورد حضرت نوح با آن همه صبر و استقامتی که در برابر بی وفایی همسر، فرزند و مردم متحمل شد، خداوند از شکر او یاد کرده و او را شاکر می نامد. البته توفیق شکر خداوند را باید از خدا خواست. ما غالباً تنها به نعمت هایی که هر روز با آنها سروکار داریم توجه می کنیم و از بسیاری نعمت ها غافل هستیم از جمله آنچه از طریق نیاکان و وراثت به ما رسیده و یا هزاران بلا که هر آن از ما دور می شود یا نعمت های معنوی مانند ایمان به خدا و اولیای او یا تنفر از کفر و فسق و گناه. شکر الهی گاهی با زبان و گفتار است و گاهی عمل و رفتار. نمونه های شکر عملی عبارتند از:
1⃣نماز 2⃣روزه 3⃣خدمت به مردم 4⃣قناعت 5⃣یتیم نوازی 6⃣ کمک به محرومان و نیازمندان 7⃣تشکر از مردم.