1. سلام
خانواده، اجتماع کوچکی است که رعایت برخی اصول، موجب استحکام آن می‌گردد؛ به عنوان نمونه، همان طور که سلام‌کردن در برخوردهای اجتماعی، سبب الفت و محبت است، در نظام خانوادگی نیز موجبات همدلی را فراهم می‌آورد. شاید بر همین اساس باشد که در اسلام، به سلام‌کردن تأکید خاصی شده است.
در خانواده نیز يکی از راه‌های ايجاد اُنس و الفت و زدودن کدورت‌ها، سلام‌کردن است. از این رو، لازم است زن و مرد در اوقاتی همچون ورود به خانه یا هنگام بيدار‌شدن از خواب، با نشاط و انرژی به يکديگر سلام کنند و در انجام اين عمل پسنديده، بر هم سبقت بجویند. اين عمل، علاوه بر ايجاد و عمق‌بخشی به اُنس ميان زن و شوهر، رابطه عاطفی محکمی ميان فرزندان و والدين نیز پدید می آورد. اين موضوع، به گونه‌ای اهميت دارد كه پيامبر سلام‌کردن بر کودکان را جزء سنّت خود برشمرده است.
امام صادق می‌فرماید: وقتی شوهر به خانه وارد می‌شود، باید به خانواده‌اش سلام کند، پیش‌تر کفش را به زمین بزند و سرفه کند تا خانواده‌اش را از آمدن خود خبر دهد؛ مبادا چیزی ببیند که او را ناخوش آید.
همچنين زمانی كه كدورتی رخ می‌دهد، بهتر است زن و مرد در سلام‌کردن بر یکدیگر سبقت بگیرند. کسی که شروع‌كننده سلام است، در مبارزه با هوای نفس قدم اوّل را برداشته، راه را برای صلح و گذشت هموار نموده و به ترویج ارزش‌ها در خانواده همت گماشته است.