قالَ لُقمانُ لابنِهِ: «یا بُنَيَّ کُن ذا قَلبَیْنِ: قَلبٌ تَخافُ بِهِ اللهَ خَوفاً لا یُخالِطُهُ تَفریطٌ؛ وقَلبٌ تَرجُو بِهِ اللهَ رَجاءً لا یُخالِطُهُ تَغریرٌ». (تنبیه الخواطر، ص 41)
فرزندم دارای دو دل باش . با یک دل از خدا بترس , ترسی که با کوتاهی در نیامیزد و با دل دیگر به خدا امیدوار باش امیدی که با فریب در نیامیزد .